Vanaf 1995 heeft DAAU vier albums geproduceerd. Afgelopen februari is ‘Ghost Tracks’ uitgekomen, deze is alleen te koop via de DAAU website. Eind april is het de beurt aan een splinternieuw vers van de pers album van DAAU, opgenomen met producer Frank Duchêne. DAAU: het uitvinden en spelen van niet voor de hand liggende muziek, doorweekt met elementen uit klassieke muziek, Ierse invloeden, Joodse melodieën, Oost-Europese zigeunermuziek, Bach, dEUS, Gomez, Lamb en dance. DAAU heeft de technische vaardigheden van klassiek geschoold muzikanten, het improvisatievermogen van jazzmuziek en de ego van een punk. De stemming werd al gewekt met Smutfish, voor alle Hagenezen onder ons: for all time sake! Den Haag mag trots zijn op deze band, ze doen het goed, ze zijn goed! De muziek van Smutfish is keihard luisteren naar de tekst en meedeinen op de emotie. Wat een mooie combi avond, twee bands met overweldigende gevoelsmuziek. Laat die tranen maar lopen. De zaal was plat op het moment dat de heren van DAAU binnen kwamen wandelen. Vier mannen met volle overtuigende liefde voor de muziek die zij maken. Een viool, een cello, een accordeon en een hobo. DAAU begon deze avond met de oorspronkelijke vier bandleden te spelen, na vier nummers kwam daar nog een contra bassist en een drummer bij. De snaren van de violist verdwenen als sneeuw voor de zon. Het headbangen van de cellist en de accordeonist was een mooie afspiegeling van de muziek. Perfect samenspel van de artiesten, waardoor de nummers niet exact gekopieerd hoeven te worden van de cd. Live is er meer, er is improvisatie, solo stukken en overweldigende emotie. In enkele nummers hoor je Gomez met uithalen van Lamb en toch blijft het DAAU met hun eigenste muziek. Je zou je voor kunnen stellen dat zo’n band uit een Oostblokland komt. Van die jongens die hun geld verdienen met muziek maken in een stationshal. Na het concert waren veel bezoekers te horen met dezelfde opmerking; “De heren hadden de hele nacht door mogen spelen, ze hadden niet hoeven te stoppen…..”