De Belgische hardrockband El Guapo Stuntteam uit Hasselt bestaat al acht jaar. Ze hebben net hun derde cd klaar. Een wat magere oogst, maar logisch verklaarbaar, vinden de bandleden. “Toen we begonnen, beheersten we onze instrumenten nog niet. Dus speelden we garagerock. We hebben alles op het podium geleerd,” vertelt zanger-gitarist Cedric. Gitarist Jethro vult aan: “Muziek was in het begin bijzaak. We wilden bier zuipen en ons amuseren. Na vier jaar waren we het een beetje beu. We zeiden tegen elkaar: ‘We moeten eens proberen een beetje muziek te maken. Onze eerste plaat is van de beginperiode, de tweede van die tussenperiode.” Veel bandwisselingen zijn er niet geweest. “Onze bassist is weggegaan en een ander erbij gekomen. En we hebben er een derde gitarist bij gekregen, Christophe.” Is dat niet wat veel, drie gitaristen? Jethro, gitarist vanaf het eerste begin: “Hoe meer gitaren, hoe beter.” Deze band voelt zich niet thuis in de Belgische muziekwereld. “Wij zitten in geen scene. We spelen hardrock.” Geen wonder dat El Guapo Stuntteam zich beter thuis voelt bij een band als Peter Pan Speedrock. “We hebben meer met hen dan met dEUS en Soulwax. We hebben dezelfde manager, Leo Hoeksema. Hij is heel goed bezig en zo enthousiast, dat we er zelf nog meer in geloven.” En Guapo Stuntteam treedt nu gemiddeld twee keer per week op. Merkwaardig genoeg minder in België dan in het buitenland. “Heel veel in Duitsland en in Zwitserland. Daar treden we veel op met de underground rockband The Monsters en Lightning Beat Man, dat is het soloproject van hun frontman.” In Nederland moeten we het stunten voor lief nemen. “De broer van Cedric komt meestal mee. Die steekt zich in de brand. Dat mag in Nederland niet. De zalen verbieden het, vanwege de verzekering of zoiets.” In Nederland is de term hardrock al passé. Dat heet tegenwoordig metal. El Guapo Stuntteam trekt zich nergens wat van aan. De band houdt van hardrock, punt uit. “Wij laten ons inspireren door bands als Led Zeppelin, Dead Moon, Deep Purple, Jimi Hendrix, Dirt Bombs, Oblivion, Captain Beefheart, Lynyrd Skynyrd.” Dat wijst op een grote hang naar het verleden. Cedric: “Ik vind die oude groepen avontuurlijker. Minder regeltjes, niet altijd netjes. Het was toen meer één geheel.” Jethro haakt in: “De klank was akoestischer. Meer pats pats. Bands van nu zijn zo plat geproduceerd.” El Guapo Stuntteam laat zien hoe het dan wel moet, met de nieuwe cd: Battles Across the Stereo Spectrum. Klinkt juist naar overproductie? Helemaal mis. Cedric: “We bedoelen dat er van alles gebeurt. Niet alles is één lijn. De nummers zijn gevarieerd.” Ook, omdat alle leden repertoire schrijven. Soms individueel, soms met de anderen samen. Een extreem voorbeeld: “Micha (Mitch), onze drummer, heeft een nummer zelf geschreven en ook ingespeeld. Hij speelt een heleboel instrumenten.” El Guapo Stuntteam speelt onder andere op 26 maart op Paaspop in Schijndel.