Bij het Locals Only podium viel meer dan genoeg te beleven. Wie even geen trek had in een van beide hoofdpodia, liep een stukje voorbij het Yellow Stage. Lees de recensies over Grechko’s Doll (Pascal van der Geer), Drunk Tank (Rob Vondracek), Tweak (Pascal van der Geer), Mr Poh (Pascal van der Geer), Nicad (Leonie Willemstein), 40 Stone (Leonie Willemstein), Typhoon (Leonie Willemstein). Grechko’s Doll is de mensen die op de band hebben gestemd bij Speel jij op Parkpop heel dankbaar. Om dat te bewijzen worden een aantal singles het publiek ingeworpen. Grechko’s Doll maakt relaxte indierock met zowel folk- als noise-invloeden. Ook valt er een klein beetje surfrock in hun muziek te ontdekken. De groep bestaat uit Mark van Dijk (zanger/gitarist), Ralph van den Hoogeband (gitarist), Lesley Strik (drummer) en Vico Sneep (bassist). De band trapt af met het nummer Drive South, waarin het woord beautiful een aantal keer voorkomt. Ook het weer is beautiful en dat zal het de rest van de dag zo blijven. Als de zanger na een aantal nummers vraagt hoe het klinkt, reageert het publiek met slechts een lauw applaus. Gelukkig wordt er na elk nummer wel enthousiast gereageerd. De stoere kerels van de Haagse punkrockband Drunk Tank staan hun mannetje. Ze hebben er duidelijk zin in. Een zeer stevig geluidsniveau en een matige geluidsafstelling mogen de pret niet drukken. Het publiek dat speciaal voor deze band naar voren is gekomen, legt na twee nummers een stevige moshpit aan.De muziek doet denken aan punkrockers als NOFX, Lagwagon, en zeker ook de latere Heideroosjes. Het niveau van deze bands is nog niet helemaal binnen handbereik, maar als je naar enthousiasme en inzet kijkt, mag Drunk Tank er zijn. Compliment voor drummer Raymond voor het ultrasnelle en strakke drumwerk. Als de heren de stijgende lijn blijven vasthouden, zit er zeer zeker nog veel meer in het drankvat! Dat na amper 20 minuten het publiek meer trek had, maar helaas niets meer kreeg, geeft ook aan dat aan de podiumpresentatie in ieder geval niets ontbreekt. We hebben in Den Haag onder andere Anouk en Kane. Presentator Dennis Weening kondigt Tweak aan als een band die mogelijk tot een nieuwe bandgeneratie kan gaan behoren. Tweak maakt punkrock met af en toe een snufje reggae. De leden springen als een stel jonge honden over het podium. Niet vreemd, want zo oud zijn ze niet. Je zou echter een hoop tienermeisjes verwachten bij deze band, maar dat valt tegen. Er zijn meer tienerjongens dan meisjes in het publiek. Dat reageert zeer enthousiast op de band, die bestaat uit Victor van Raam (zang/gitaar), Tijmen van Wageningen (gitaar/tweede stem), Lauw (basgitaar) en Maarten Rijnvis (drums). Bij het voorlaatste nummer Break out, een van de betere nummers, trouwens, bereiken publiek en band een climax. De beleving op het podium is er, de interactie met het publiek is er. Nu nog de muziek wat bijschaven, graag wat minder van het zelfde en wie weet krijgt Dennis gelijk. Je hebt muziek die zo fout is, dat het gewoon goed klinkt. Zo kondigt Dennis Mr. Poh aan. Hij geeft toe dat het lastig is om op hetzelfde tijdstip te moeten optreden als Ali B. Er zijn echter genoeg mensen die niet van Ali B houden of wel van Mr. Poh, want het is toch druk voor het podium. Mr. Poh bestaat uit Michel van Zeijst (zang/toetsen), Martijn van Wijck (gitaar), David Lane (drums) en Bas Harding (bas). De band maakt symfonische rock met een tikje gitaarmetal. Hierop worden ook de vocalen aangepast. Mr Poh krijgt het publiek verrassend goed mee, mede door de show. Het maakt niet uit hoe klein of groot het podium is, het wordt volledig gebruikt. De band zit zichtbaar extra goed in zijn vel en dat wordt overgebracht op het publiek. Na het laatste nummer schreeuwt het publiek zelfs om meer. Al wonen de vijf bandleden van Nicad in Den Haag, het is een internationaal gezelschap. Waarschijnlijk heeft de combinatie van de uiteenlopende achtergronden van de heren ook invloed op hun muziek. Nicad is beïnvloed door verschillende stijlen: rock, elektronica, avant-garde, funk en blues. Een erg goede band, waarvan je niet zou verwachten dat ze pas vanaf 2004 onder de naam Nicad muziek maken. Dat deze formatie ontstaan is op het Haags conservatorium, verklaart de kwaliteit van de bandleden. Naast de opvallende en grappige stem van de zanger vallen ook de interessante geluiden op die deze band ten gehore brengt. De muziek van Nicad doet een beetje denken aan de band Pavement. Dat het publiek net zo enthousiast s als de band, maakt het optreden extra leuk. Bij de afkondiging tijdens het laatste nummer bedankt de zanger de toeschouwers voor een van de leukste dagen van zijn leven. Een stevig applaus en veel gejuich krijgt hij ten antwoord. 40 Stone is een Haagse band die een dynamische mix maakt van rock en nu metal. Dat deze vier bandleden er klaar voor waren om op Parkpop te spelen, is goed te zien. Ze zijn duidelijk in hun element. Een groot podium, zoals dat van Locals Only, misstaat deze band niet. Meerdere malen maakt de zanger contact met het publiek. Hij neemt de moeite om de rand van het podium op te zoeken en de toeschouwers aan te moedigen om met de muziek mee te klappen. Juist bij een optreden op een festival als Parkpop maakt dat de show nog aantrekkelijker om naar te kijken. 40 Stone sluit het optreden op een persoonlijke wijze af door het publiek te bedanken voor de vele stemmen die de band kreeg om op Parkpop te mogen spelen. Hoewel op de Yellow stage en Green stage grote publiekstrekkers staan, is er voldoende aandacht voor het optreden van Typhoon. Zelfs bij de aankondiging dat het optreden iets later zal beginnen, blijft het publiek geduldig op deze act wachten. Dat geduld wordt beloond. De 20-jarige rapper uit Zwolle weet de menigte meteen op de beats mee te laten swingen. Dat publiek bestaat niet alleen uit liefhebbers van hiphop. Voor Typhoon een teken dat zijn doel, muziek maken voor alle muziekliefhebbers, inderdaad niet alleen bij de hiphopscene aanslaat. Mede dankzij de mooie en goede zangeres was het optreden van Typhoon een mooie afsluiting voor het Locals Only podium.