Drie maanden geleden kreeg Templo Diez een uitnodiging om weer te spelen op North by North East festival in Toronto, Canada. Dit jaar wordt het zelfs een combitour. Naast Templo Diez is ook White Sands uitgenodigd. Pascal Hallibert krijgt het twee keer zo druk, aangezien hij in beide bands speelt. Deel drie van het tourverslag. Vroeg in de avond was het NXNE optreden van White Sands. De overige leden van onze club genoten ervan. Eenvoudig en ontroerend. Vooral de uitvoering van de nummers ‘West coast’ en ‘Alma’ was geweldig. Pascal en Hans creëerden een intieme atmosfeer en kregen veel aandacht en warmte van het publiek. In een sfeervolle maar bloedhete zaal zagen we later op de avond de Amsterdamse band The Ramen. Onze nieuwsgierigheid naar deze band was groter dan de hitte, dus zijn we gebleven tot het laatste nummer van hun avontuurlijke, onvoorspelbare set. Don van The Ramen vertelde ons later dat ze geen tijd meer hadden voor hun laatste nummer, maar dat ze wel tevreden waren over het optreden. Dat werd gekenmerkt door een goede, prachtig chaotische stroom van geluid, waaruit geïmproviseerde songs werden opgebouwd. Met zeven man op het podium was het daar nogal druk, maar ook vol energie. Ze waren aangekondigd als garagerock band, maar ons deden ze meer denken aan bands als Sonic Youth: een hele hoop gitaar noise, plotseling opduikende en weer verdwijnende zang, massaal maar bij momenten ook breekbaar. Een oerwoud van geluid, waarin het prettig verdwalen was, maar waarbij je je soms ook afvroeg waarom je nou maar steeds in die hete zaal bleef staan. Pascal heeft inmiddels een voorsprong gekregen in de Ceasar salad competitie. Na vier dagen staat hij op 7, Leejon tweede met 6, Bas derde met 5. Morgen gaat de wedstrijd gewoon door.