Drie maanden geleden kregen we een uitnodiging om weer te spelen op North by North East festival in Toronto, Canada. Dit hadden we niet verwacht. Vorig jaar hadden we daar ook gespeeld en toch weer uitgenodigd. We mogen dus nu voor de derde keer de grote oceaan oversteken om daar te gaan spelen. Dit jaar wordt het zelfs een combitour. Naast Templo Diez is ook White Sands uitgenodigd. Dus Pascal zal het twee keer zo druk krijgen, aangezien hij in beide bands speelt. Vervolgens heb je drie maanden de tijd om er een leuke tour aan vast te plakken. Dat betekent een paar honderd podia benaderen en na veel heen weer mailen houd je er een tiental optredens aan over. Morgen is het dan eindelijk zover. Tot het laatste moment alles regelen. Vrijdag waren de posters en flyers klaar, gisteren kregen we bericht van het popinstituut dat de subsidie rond is (toffe jongens trouwens, ze hebben ons ieder jaar goed geholpen met tips en contacten). En dan sta je voor je rugzak. Jaren mee gebackpacked, Als je ermee moet sjouwen lijkt hij altijd zo groot, maar bij het inpakken is hij toch weer kleiner dan gedacht. Voor een tour moeten alle effectapparaatjes er ook in, posters, cd's flyers. Dan maar wat minder kleren mee. Hmm, reserve-adapter moet eigenlijk ook mee, dan maar twee onderbroeken minder. Ik deel de hotelkamer met een bandgenoot. Van mij mag hij best ergens anders gaan slapen als hij vindt dat ik ga stinken. Oeps, niet vergeten de snaren los te draaien, Die hoge spanning van die snaren met die lage luchtdruk in het ruim van het vliegtuig schijnt niet goed te zijn. Morgenvroeg naar Schiphol. Om 6 uur 's ochtends de deur uit om de tram te pakken. Rock’n’roll!!! Dat lees je nooit in de stoere rock’n’roll verhalen. Als je een beetje rockartiest bent, ga je dan pas slapen. Ach ja, inmiddels hebben we wel gemerkt dat het vermoeiendste van touren niet het laat opblijven en feesten is, maar het vroege opstaan en het vele reizen. Of komt dat omdat we inmiddels allemaal al midden dertig zijn? Nee, dat zal toch niet. Desondanks hebben we er zin in. Vanuit Toronto zullen we ons verslag voortzetten. Oeps, zonnebril niet vergeten anders wordt het nooit rock ’n roll.