Vrijdag 10 juni vond de 23e editie van het grootste studentenfestival van Nederland plaats. Om en nabij de 1600 mensen bezochten het IO (Industrieel Ontwerpen) festival in Delft. Het festival is bedoeld voor studenten, maar introducés waren ook welkom. Wie bij studentenfestival een zaal met middelmatige bands en veel dronken studenten verwachtte, kon zich verbazen. De organisatie pakte enorm groots uit op het IO terrein: een groot binnenpodium, een buitenpodium, stands en meerdere tenten waar dj's draaiden. De line-up was verbazingwekkend sterk: acts als Mr. Brown, Green Lizard, Mono, the Palooka's, Mimezine, Janez Detd, Kitty Contana en het Haagse Firefly beklommen het podium. Het Belgische Janez Detd. is niet bepaald een beginnersbandje te noemen. Dat de punkrockband na het winnen van drie TMF-awards en het spelen op festivals als Pukkelpop, Dour en Rock Werchter nu op een simpel studentenfestival stond, leek de bandleden geenszins te storen. De enthousiaste punk ging er bij de al behoorlijk dronken studenten wel in. Zeer handig speelden ze dan ook op hun publiek in door na zo'n zes eigen nummers over te gaan op punkcovers van bands als Metallica, Jon Bon Jovi en Guns 'n Roses. De zanger wilde de beta-studenten uit hun spreekwoordelijke tent lokken door dingen als "Ik weet dat jullie geen atleten zijn, het moet meer uit de geest komen, maar laat ons Belgen eens zien dat jullie niet motorisch gehandicapt zijn" te roepen. Dit poogde dan ook menig student met overtuiging aan te tonen. Technisch was het wel dik in orde. De band speelt dan ook al zo'n tien jaar en is een uitermate geschikte keuze voor een festival als dit. Daarna, inmiddels klokslag twaalf, stroomde het publiek naar de grote binnenzaal voor een dosis jaren-90 sentiment (het bestaat). Green Lizard won in 1996 de Grote Prijs van Nederland, maar met de bescheiden hit ‘Autumn’ vergaarde de band pas echt nationale bekendheid. Achterhaald is de bandkeuze echter niet, want er is een nieuw album op komst! Toch valt er niet echt te spreken van muzikale ontwikkeling, de band maakt al jaar in jaar uit dezelfde metalgrungerock. Geen enkel bezwaar voor het publiek: ook dit ging er in als zoete koek. Omstanders vonden het "een uitermate relaxte band” en "een genot om te zien" en kennelijk ook om op te bewegen, want er werd zowaar gecrowdsurft in de aula van het IO-gebouw. Wat de mannen van Green Lizard doen, doen ze goed, maar echt spannend is het niet te noemen. Iets na enen stond Kitty Contana op het buitenpodium. Voor degenen die het allemaal gemist hebben een korte introductie: poprock band met als thuishonk Roelofarendsveen, won de Grote Prijs van Zuid-Holland dit jaar en bestaat uit ervaren bandleden uit Kopna Kopna, Dog's Nop en Only Entertainment. Kitty Contana is vooral live ontzettend leuk om mee te maken en staat dan ook op vele festivals deze zomer. Ook deze band, die normaal al een niet al te serieuze performance neerzet, speelde op het publiek in, waardoor de set steeds meliger werd. Op de rustiger nummers in het begin werd nogal terughoudend gereageerd, dus wat dat betreft was het een goede keuze. Doch vast staat dat de muzikanten van Kitty tot meer in staat zijn dan ze deze avond lieten zien. Serieuzer was de Rotterdamse indie/emo band Mono, de muzikaal interessantste band van de avond. Vooropgesteld moet worden dat de jongens van Mono géén jonge honden meer zijn, hoe liefkozend die betiteling dan ook bedoeld mag zijn. Hun ijzersterk debuutalbum ‘No Can Dance’ kwam vorig jaar uit, hun live shows zijn befaamd en het enige wat de term jonge honden zou rechtvaardigen is het energieke optreden dat ze gaven. Dit is nog lovenswaardiger als je de omstandigheden waarmee Mono te kampen had voor ogen houdt: het geluid was in het begin behoorlijk slecht en ze stond pas om half drie (!) geprogrammeerd, wat voor een grotendeels dronken/ongeïnteresseerd publiek zorgde. Dit belette ze geenszins om een interessante en intense set neer te zetten, zoals we dat van ze gewend zijn. En goed nieuws voor de fans: Mono kan ieder moment de studio induiken om nieuw werk op te nemen. Het festival ging nog tot de mooie tijd van zes uur door, maar alleen de die-hard feestende student houdt dat vol en zo koos ondergetekende dan ook voortijdig het hazenpad. Hopelijk konden de nog volgende acts de aandacht van het ietwat jolige publiek vasthouden. Zeker is dat deze editie van het IO festival zijn reputatie van groots en muzikaal interessant studentenfestival volledig waarmaakte.