Leonie Willemstein heeft ook al een half leven op Parkpop doorgebracht, “Parkpop is het festival dat ik vanaf mijn 15e bijna ieder jaar heb bezocht. Voor mij is Parkpop een van de meest ontspannen festivals. Lekker dicht bij huis, je kunt doen en laten wat je wil, altijd bekenden tegenkomen en je kan daarbij ook nog eens van de optredens genieten terwijl je ergens relaxed in het gras ligt.” “Parkpop is voor mij gratis genieten van muziek vlakbij huis” laat Laura Wijninga weten, “Het Zuiderpark wordt dan omgetoverd tot een muziekpark.” Voor Caby van Baarle is Parkpop ook een dag vol leuke muziek. “Maar ook kraampjes en mensen kijken.” Willem Verheij gaat meer voor de pure rock ’n roll benadering van Parkpop, “Wiet is onlosmakelijk verbonden aan dit festival. Bands kijken daarentegen doe ik bijna niet, of van een afstand. Lekker op het gras zitten met de grote groep mensen die elkaar door de dag heen is tegengekomen. Kijken naar al het rare volk dat voorbijtrekt.” Voor Sarah Ockhuysen is Parkpop altijd een dag waar ze zich op verheugd “Parkpop is voor mij voornamelijk weer met z’n allen bij elkaar zijn. Vrienden zien die ik lang niet meer gezien heb en alleen maar lachen!” Eefke Hazenbroek weet het heel kort samen te vatten. “Parkpop is in één woord: SFEER!” “Als fotograaf denk ik in plaatjes.” Een logische redenering van popfotograaf Ron van Varik. “Parkpop is voor mij naar mensen kijken, niet alleen op de podia, maar vooral in het publiek. Al die mensen met verschillende achtergronden, zonder problemen op één groot grasveld. Dat is schitterend.” Pascal van der Geer is wat kritischer. “Helaas is Parkpop de laatste jaren wat minder geworden wat betreft de markt en de interessante bands, maar het blijft ieder jaar toch de moeite waard om te komen, al is het alleen maar om (nieuwe) acts te ontdekken. Vorig jaar zag ik Beth Hart voor het eerst. Ik vond het geweldig.” Cok Jouvenaar is erg trots op Parkpop. “Misschien is Parkpop wel belangrijker dan mijn verjaardag. Ik pas mijn vakantie er eigenlijk altijd op aan. Meestal ga pas ik na Parkpop. Vanaf het eerste jaar loop ik daar rond en heb erg gave bands en dingen gezien. De eerste Parkpopjaren staan in het teken van mijn puberteit. Met alle gevolgen vandien. Het laatste decennium ben ik altijd backstage. Daar kan ik van dichtbij de bands zien. Want daar kom ik toch echt voor.”