Op 25 juni werd voor de zesde keer het Haags Poppodium Live gehouden, het officieuze voorprogramma van Parkpop. Tijdens dit gratis festival wordt er gecollecteerd voor een goed doel; dit jaar de stichting Samenlevingsopbouw Solidair. Traditiegetrouw komt het festival langzaam op gang. Toch wordt er een record gebroken. Het is nog nooit zo druk geweest bij de aanvang. Met zo’n dertig bezoekers als publiek bijt de eerste band het spits af. Het Haags Popodium Live heeft een haat-liefde verhouding met het Nederlandse voetbal. Dat er in het begin zo weinig publiek was, kan komen door de wedstrijd Oranje – Nigeria. Aan het weer lag het in ieder geval niet. Hoewel de zon zich in het begin niet liet zien, werd het de hele dag goed festivalweer. Met af en toe zon en een wisselende bewolking was de temperatuur de hele dag aangenaam. Toch is de opkomst slechter dan vorig jaar. Zo’n 1200 bezoekers nu tegenover 2000 in 2004. Dit is waarschijnlijk ook de reden, waarom vorig jaar € 831 werd opgehaald en dit jaar € 595. De organisatie van HPPL zal dit afronden naar € 800. Een duidelijke verklaring voor deze daling is er niet. Hooguit dat de algemene belangstelling voor beginnende Haagse bands iets afneemt. Verder is er tegenwoordig heel veel concurrentie. Zo valt Haags Pop Podium Live dit jaar samen met het Zeeheldenfestival en waren er tegelijkertijd nog enkele andere kleinschalige evenementen in de stad. The Icons, winnaar van het <19 Talent Event, mag het festival openen. Hier en daar rammelt het nog een beetje, maar het enthousiasme maakt veel goed. De band is een toonbeeld van speelplezier. The Icons, met bandleden onder de achttien, is nog niet zo lang geleden opgericht en speelt eigen werk en covers. Met een beetje fantasie heeft dit punkrockbandje wat weg van Krezip. De bandleden heten Anouk, Bianca en Emmeline.Op 30 juli staan ze dankzij het winnen van < 19 Talent Event ook op Plein Open. De tweede band, Katbite, is geformeerd rond de Nieuw-Zeelandse singer/songwriter Kat Leese, die getooid is met witte rozen in het haar. De basis bestaat uit Dominic Bellekom, die niet onverdienstelijk bast, en Jeroen van der Zeeuw op drums. Het enige wat aan het begin van het optreden echt opvalt, is dat de bassist in zijn enthousiasme zijn kabel eruit schopt. De bezetting en het repertoire boeien het publiek niet echt, totdat er een gitarist bij komt. De laatste twee nummers wordt Katbite bijgestaan door Boris van der Lek (ex-Herman Brood, Hans Dulfer) op saxofoon. Één voor één komen de zeven leden van de derde band met zeven leden het podium op. Deze in het wit geklede mannen en vrouwen heten Noises R Back en spelen dance-classics. De voetjes van het publiek gaan van de vloer bij nummers als Kiss, A little less conversation en Car wash. Waarschijnlijk door het enthousiaste optreden komt bij Hot shot ook de zon helemaal door. Zelfs presentatrice Denice Spaans kan niet meer stil blijven staan. Bodhi Boranti is de volgende band. Dit keer zonder Matto Kranenburg op bas. Willem Bodhi is de zanger/gitarist. Antal Steixner bespeelt de cajon, spreek uit als kaagon. Weer is Boris van der Lek op saxofoon aanwezig, die overigens met zijn kwartet ook op het North Sea Jazz festival speelt. Vandaag speelt Bodhi Boranti alleen Nederlandstalige nummers. Jammer, want maar weinig bands kunnen zeggen dat ze eigen nummers spelen en ook covers, zowel in het Nederlands als in het Engels. Kortom een aparte combinatie. Het laatste nummer, Deze zomer, gaat over Den Haag. Willem Bodhi komt niet uit Den Haag, maar is er wel verknocht aan. Bootstrap zorgt het nummer Vertigo voor een stevige opening en loopt in een al even stevig tempo door naar het volgende nummer, You really got me. Onder leiding van Maroen Franse op zang en gitaar wordt het publiek verder vermaakt met onder andere Johnny B Goode en Radar love. Bij Purple rain wordt de band bijgestaan door, daar is hij weer, Boris van der Lek. Boris van der Lek, voor al uw feesten en partijen. Bij het laatste nummer, I want you to want me, loopt Maroen het publiek in en laat mensen uit het publiek meezingen. Onder het publiek bevinden zich onder andere Bien van Rebel en Raymond van Gemstone die ook aan de beurt komen en enthousiast meezingen. Marloes, voormalige zangeres van Lianan Shee, is dan aan de beurt om haar kunsten te vertonen. Een goede zangeres, die op één of andere manier nog niet doorgebroken is. Ze gaat het dit keer proberen met de band Stoked. In deze rockband zit onder ander Willem, ook gitarist van Treble. De solo-single van Marloes, Why, wordt niet gespeeld. 2004 was voor de Stud Muffins een goed jaar. Ze wonnen onder andere de Ramonaaa Awards en werden gebombardeerd tot Haags talent van het jaar. Dit jaar horen we wat minder van deze pop/rock band. Je kunt ook niet eeuwig talent van het jaar blijven. Misschien komt het er met wat geduld uit, want het publiek in het Zuiderpark is wel enthousiast en ook de band staat niet stil op het podium. De voorlaatste band is Rose, genoemd naar de zangeres. Deze band bestaat uit acht leden. Voor de gelegenheid is echter gekozen voor drie bandleden, te weten Sven(ex-Anouk), Robin en hoe kan het ook anders, Rose. Haar debuut-cd Trust uit 2001 leverde een Essent Award en veel optredens op, waaronder het North Sea Jazz Festival. Doe je ogen dicht en je kunt je zo een romantisch diner met kaarslicht voorstellen. Rose is een goede zangeres en zelfs niet onbekend in Japan. Als knallende afsluiter is gekozen voor Seven. Deze band bestaat uit vijf muzikanten die we onder meer kennen van Kane, Postmen, Anouk en Abel. Ze spelen eigen nummers, die wat weg hebben van bijvoorbeeld Bryan Adams of Reamonn. Het is een echte rockband, die ook ballads speelt. Niet één band is echt helemaal door de mand gevallen, het weer was goed en het publiek doet enthousiast mee. Een waardig voorprogramma van Parkpop.