Beth Hart geeft Paardpubliek waar het voor komt

“Living to learn and learning to live”

Sarah Ockhuysen, Pascal vd Geer / Foto's: Popfotograaf.nl, ,

Zondag 19 juni kon de rauwe, ass-kickende zangeres Beth Hart wederom in de grote zaal van het Paard van Troje in Den Haag bewonderd worden. Een heel verschil met de vorige keer dat ze daar stond. Over het podium kruipend ging ze op in de muziek. Het optreden was één en al emotie.

“Living to learn and learning to live”

Bij binnenkomst in de uitverkochte Grote Zaal van het Paard heerste er al een fantastische sfeer. Dat het er bloedheet en ontzettend benauwd was, mocht de pret absoluut niet drukken. Iedereen was vrolijk en had er zin in want het publiek wist wat het te wachten stond: een lekkere rockende show van een fantastische zangeres. In het voorprogramma stond AJ Croce, de zoon van wijlen Jim Croce. Hij was een betere keus dan Kirsten ( the chick singer), die voorheen verscheidene keren het voorprogramma van Beth Hart verzorgde. AJ Croce, een singer/songwriter slechts gewapend met zijn elektronische piano, wist zijn toehoorders naar andere tijden te brengen. Je waande je in een donkerbruin café, zo’n eeuw of twee geleden. Deze goede muzikant met gevoel voor humor liet zien en horen, dat hij van iedere tijd is. Het publiek mocht namelijk raden welk nummer hij inzette en wie het als eerste goed had, won zijn nieuwe solo-cd. Tijdens het ombouwen voor de hoofdact werd de combinatie van een drukkende hitte en een volle zaal een aantal dames te veel. Zij zakten in elkaar op de betonnen vloer. Beth Hart leek het herstel even af te wachten, want pas toen iedereen weer enigszins rechtop stond, kwam de band op. Dat muzikanten al zo strak met het eerste nummer beginnen, maak je niet vaak mee. Hiding under water werd gespeeld alsof ze al ruim halverwege het optreden waren. Dat beloofde heel wat voor het vervolg! Mooie melancholieke liedjes werden prima afgewisseld met de steviger, hardere nummers. Hoogtepunten waren Broken and ugly, Wash your feet (you stinky motherpeeeep) en natuurlijk als afsluiter het fantastische bluesy nummer Am I the one. Een nummer dat erg veel indruk maakte was Isolation. Halverwege dit nummer begon eerst John Nichols met een fantastische gitaar solo, gevolgd door een geweldige bassolo van Tom Lily. Tot slot maakte Todd Wolf veel indruk met een knallende drumsolo. Die solo's laten zien dat niet alleen Beth Hart zelf, maar zeker ook de bandleden achter haar fantastische muzikanten zijn. Zij waren een heel belangrijke factor tijdens het optreden. Volop interactie met het publiek is tijdens een concert van Beth Hart standaard. Tijdens Get your shit together liep zij het publiek in om hier en daar al zingend wat mensen een knuffel te geven. Tussen de nummers door vertelde ze vol lof over haar man Scott en hoe hij haar heeft geholpen afstand te nemen van drugs en drank. Verder riep ze enthousiast hoeveel ze van de zomer houdt. “ I just loooooove summertime, man!” Enthousiasme ten top. Beth Hart is een absolute aanrader voor iedereen die van wat rauwere zangeressen houdt. Janis Joplin is herboren, en hoe!