Energiek, crazy, humor en volop entertainment. Met deze woorden zijn The Presidents of the United States of America het best te omschrijven. Wie op vrijdag 9 juli in de grote zaal van het Paard van Troje was, heeft dit duidelijk kunnen ondervinden. De band gaf een show weg die duidelijk indruk maakte en waar menig bezoeker nog lang over zal napraten. Wat een topdag! Eerst een half uur een interview met The Presidents, vervolgens de stad in om snel een hapje te eten om uiteindelijk weer naar het Paard te gaan voor het optreden dat de Amerikaanse band in de grote zaal geeft. The Presidents? Zijn die niet allang dood en begraven dan? No way! De drie heren laten in het Paard goed zien dat ze nog springlevend en beter op elkaar ingespeeld zijn dan ooit. Langzaam komen de mensen binnen druppelen. Ze hebben er duidelijk zin in. Na een break te hebben van vijf jaar spelen The Presidents weer en dat wil iedereen meemaken. Verbazingwekkend genoeg is het Paard niet uitverkocht en zijn de balkons in de grote zaal gesloten. Who cares? De sfeer is helemaal top en beneden in de zaal staat het vol. Wat wil je nog meer? Cooper mag het publiek mag opwarmen. Dat doet deze band goed. De heren stellen zich wat afstandelijk op tegenover het publiek, maar het tempo zit er goed in. Dat maakt het optreden prettig om naar te luisteren. Interesse in een versnelde cursus zoveel-mogelijk-nummers-in-een-half-uur-stoppen? Mail Cooper! Een half uur na Cooper komen de drie mannen van The Presidents of the United States of America het podium oplopen. Alledrie, uiteraard, erg netjes gekleed. Zwarte broek, witte blouse en een zwart-witte stropdas. Ze hebben er duidelijk zin in. Met een grote grimas op hun gezicht spelen ze de eerste noten gespeeld. Het publiek springt tijdens het eerste nummer al volop mee. De set begint en blijft tot het laatste nummer interessant en leuk. Nummers als Back porch, Lump en Peaches passeren uiteraard de revue, maar ook nieuw werk van de pas uitgekomen cd Love Everybody wordt gespeeld en enthousiast ontvangen. Het publiek verveelt zich geen seconde. Chris Ballew - zang en 2-snarige bas, Dave Dederer - 3-snarige gitaar en Jason Finn - drums betrekken het publiek compleet bij hun optreden. Ze praten veel met de toeschouwers en laten hen tijdens één nummer op de grond zitten en de vreemde geluiden die de zanger uitkraamt nazingen. Eén meisje heeft zelfs haar ‘two minutes of fame’ door crowdsurfend op het podium terecht te komen, naast Chris Ballew te gaan staan en vervolgens luidkeels mee te zingen door de microfoon. Als klap op de vuurpijl geeft de zanger zijn basgitaar aan het meisje en springt zelf op de handen van het publiek. Het meisje weet niet wat ze meemaakt maar twee tellen later staat ze enthousiast op de bas te spelen alsof ze het al jaren doet. Al met al kan er gezegd worden dat dit concert fascineerde van het begin tot het eind. The Presidents zijn nog lang niet dood, dat is één ding wat zeker is!