Lang leve chaos! Zeker wanneer deze veroorzaakt wordt door ons eigen Spider Rico. Het hoogtepunt van Noorderslag! Spider Rico mag als allerlaatste band afsluiten in de 3voor12 Zaal. En dat is maar goed ook, aan het einde van hun set blijft er nog weinig van de oorspronkelijke backline overeind. In het begin is er nog niets aan de hand. De nok van de Oosterpoort is bomvol. Overal waar je om je heen kijkt zie je muzikanten van allerlei bands staan. De temperatuur stijgt tot ongekende hoogte. Zeker wanneer Spider Rico begint te spelen. Zo geconcentreerd als ze vanavond zijn, heb ik ze nog nooit gezien. Een enkeling uit het publiek beweert dat de band niet kan spelen. “Dan gaan we jullie even wat laten zien,” schreeuwt Dennie onvervalst plat terug. Zodra de eerste tonen te horen zijn, ontstaat er een draaikolk van maaiende armen en schuddende lijven. De LivingRoom Records-bazen staan vooraan ijverig foto’s te maken en zichtbaar te genieten. Nummers van de onlangs verschenen cd Garage Sale schieten als kometen voorbij. Als gast hebben ze toetsenist André van Green Hornet meegebracht. Ook Maurits Westerik van de band Gem mag niet ontbreken. Op het nummer ‘I just wanna…’ staat hij lachend te hijgen door een megafoon. Spider Rico heeft dorst en verzoekt om bier. “Hier heb je je bier!,” zegt één van de LVR’s en smijt het bier letterlijk bij de gasten in het gezicht. Vanaf dat moment vliegt het bier bij iedereen om de oren. Met veel alcohol in de gelederen, rollen Maurits en Lennie als dolle honden over het te kleine podium en belanden in elkaar gestrengeld tegen het drumstel. Ondertussen zijn het drumstel en de microfoonstandaards als Mikado-stokken uiteengevallen of neergemaaid door verdwaalde armen en benen. Het is niet duidelijk te zien welk arm of been bij wie hoort. Hier en daar ligt er iemand van het publiek op het podium. Er wordt een toegift gespeeld, ik kan me nauwelijks meer herinneren welk nummer dat is, aangezien vluchten voor je eigen leven even belangrijker was: band valt over het publiek en publiek valt over het podium. Het bier uit mijn ogen wrijvend, probeer ik verwoed alles vast te leggen op foto. Maurits heeft ondertussen plaats genomen achter het drumstel en geniet zichtbaar van alle chaos. Het geheel wordt afgesloten door een nog grotere ‘slacht’-partij, waarbij publiek en band helemaal niet meer van elkaar te onderscheiden zijn. Alsof dat nog niet genoeg is, doet Leffie ook een duit in het zaakje, door zijn broek tot op kniehoogte uit te trekken. Spider Rico is ongetwijfeld het hoogtepunt van Noorderslag. Je krijgt het idee dat je bij iets legendarisch bent geweest: Lang leve Rock and Roll, lang leve de chaos van Spider Rico. Laat de optredens nu maar binnenstromen, wie durft?