De negenmansformatie Mala Vita nam donderdag 17 februari een live cd op. Een enorm goede keuze van deze heren en dame. Mala Vita is namelijk zo’n band waarbij het om livegevoel draait. Gek genoeg koos de band niet voor de Speakers in thuishaven Delft maar voor het Paard van Troje in Den Haag. Daar werd in de kleine zaal rond de klok van negen uur een feestje gebouwd. Want Mala Vita staat voor feest. Zo is ook weer gebleken op deze donderdag. De acht heren en één dame beginnen hun set voorzichtig met ‘Mala Mosa’ en krijgen al snel alle lachers op haar hand. Voor aan het podium staat Eric Geevers van The Napoleons en van het SPOD in Delft. Op de rug van zijn spijkerjas heeft hij met verf het logo van Mala Vita geschilderd. Trots toont hij iedereen zijn rug. “Het is lang geleden dat ik dit voor een band heb gedaan. Maar deze band verdiend het gewoon!” Net als de 300 andere bezoekers heeft Eric zin in een portie Mala Vita. Frontman en zanger Mickael Boshuijer is bescheiden, maar weet hierdoor wel heel de zaal mee te krijgen. Als een paard voor een wagen trekt hij zijn band naar voren. Het spelplezier en energie spat van de gezichten af. Samen met een enorme dosis ervaring staat Mala Vita vanavond ook weer als een huis. De set die de band is lang maar kent nauwelijks zijn minpunten. Zorgvuldig bouwt de band de avond op naar een finale. Ondertussen dans en springt het publiek rustig door. “Moet jij niet dansen?” vraagt een meisje aan een man die met zijn armen over elkaar het optreden gade slaat. Stil genietend laat de man de show van Mala Vita over zich heen komen. Alle favorieten krijgt de enthousiaste menigte voorgeschoteld ‘Nulla Si Sa’, ‘El Viaje’, ‘Nuevo Dia’ en ‘El Diluvio’ worden gespeeld alsof deze voor de eerste keer aan het publiek wordt gepresenteerd. Na elk nummer lijkt het publiek uitzinniger te worden. Soms neemt Mala Vita wat gas terug in de set om zo iedereen scherp te houden. Als extra heeft de band een gastzangeres meegenomen om tijdens publieksfavoriet ‘Bella Ciao’ wat extra kolen op het vuur te gooien. Extra kolen of niet, het publiek springt en zing uit volle borst mee met Mala Vita, ‘Bella Ciao, Bella Ciao, Bella Ciao Ciao Ciao!’ Nadat de band met haar titelsong ‘Mala Vita’ het podium verlaat wordt de band maar liefst twee keer teruggeroepen om extra toegiften te geven. Uiteindelijk gaat toch het zaallicht aan en mag de DJ nog wat plaatjes draaien in de traditie van deze unieke band. Mala Vita bewijst wederom een live band te zijn. Slechts één van de weinige in Nederland die aan de haal is gegaan met de Patchanka (de muzieksoort groot geworden door Mano Negra en Manu Chao). Maar tijdens deze live opname voor de CD is weer duidelijk waarom deze zogenaamde 'Musica Mestiza' is uitgeroepen tot onweerstaanbare vijf, op lowlands stond en onlangs een platendeal tekende bij Bula Music (het label waar de CD op zal verschijnen). 14 maart is gepland als releasedatum van deze live CD. Na het aanschouwen van de show komt er één vraag naar boven. Is het niet beter om toch een DVD uit te brengen?