Het is de eerste dag van uitgifte. De CD ‘Long Way Round’ van Hugo Remmelt, Thijs Muus en Femke Japing wordt gepresenteerd in Theater-zwembad De Regentes. Eerder hebben producer Mouse “met vrolijke deuntjes” en entertainer Sjaak Bral “met serieuzere liedjes” het publiek opgewarmd. Nu is het de beurt aan het drietal. Ze zetten sterk in met het openingsnummer van de CD. Perfect gedoseerde harmonieën vullen de goed gevulde zaal. Het publiek is muisstil. De akoestiek is hier ook waanzinnig mooi. Na een paar nummers bekent Thijs dat hij moet wennen aan de theatersfeer: ”Het doet wat sacraal aan”. Hij adviseert de toehoorders om wat cafégeluiden maken, maar “het moet wel muzikaal blijven alstublieft”. Later vertelt hij dat hij zich vooral zorgen heeft gemaakt over het tijdsbestek. In een kroeg kun je gerust wat uitweiden, in een theater heb je te maken met schema’s. Niet te veel tussendoor kletsen dus is het devies. Hugo is de dag ervoor nog in Hilversum geweest om de CD te pluggen. Het gaat snel want de vierde track ‘Move On’ is nu al een paar keer gedraaid op Radio 2, en terecht. Ook hier in het theater zorgt Femke voor kippenvel en contemplatie. Speciaal voor vanavond heeft ze zich een eigentijdse coupe laten aanmeten bij de Kinki kapper. Maar eigenlijk is HTF wars van uiterlijk vertoon. Op gympen en in oude T-shirts laten ze ‘the music do the talking’. Eenvoud siert. Een lange pauze wordt genomen om de gitaren te stemmen voor ‘Love and Me’. Er vliegen wat melige grapjes over en weer over de liefde, pizza en buikgriep. Het trio ontspant zichtbaar. De hulp van de overige twee zussen van de ‘Japing-clan’ wordt ingeroepen voor het zesde nummer van de set ‘Sacred Arms’. Ook Julie Scott, zangeres van Can of Be, neemt haar plek in achter de microfoon. Wat opvalt, is haar prachtige frasering. “Eng! Ik voel me eenzaam en naakt”. Femke krimpt ineen als Hugo en Thijs haar voor één nummer de spotlights alleen gunnen. Het ontlokt Hugo een: ”En je wilde dat ik niet meedeed!” Met gepijnigde blik en zenuwen in de stem zingt ze een strofe uit het nummer ‘You’: “As long as you’re beside me, I know that I’m allright”. Haar vrolijke dreigement later in de show om solo te gaan zullen we daarom maar niet al te serieus nemen. Vooralsnog leunt ze live op de veilige aanwezigheid van haar leermeesters. ’Gone’ is een echt bijtertje in de beste Neil Young traditie. Thijs’ nummer over vergankelijkheid gaat erin als koek evenals ‘New shoes for kids’, een nummer van Hugo’s hand. Het schetsmatige karakter van het lied brengt hem vanavond in verwarring: hij raakt zijn tekst kwijt. Vanuit het publiek souffleert iemand (Mouse?) een woord. Zijn Elton John-achtige uithalen pikken de draad weer op. Hij maakt een gelukkige indruk. De opnames hebben een jaar in beslag genomen. Het zal een opluchting zijn dat de songs nu gedeeld kunnen worden met vrienden, collega’s en onbekenden. Geen tin whistle solo bij het rustige ‘Sad man’. Femke is haar fluitje kwijtgeraakt. Af en toe slaat Hugo de handen voor zijn gezicht in opperste concentratie. Femkes tekst lijkt hem aan te grijpen. Met schuin hoofd luistert hij en voegt af en toe wat klanken toe. Later zegt hij over deze subtiliteiten: ”Ik ga nooit vol in de microfoon”. Er mag gedanst worden bij Carina’s Waltz. Avonturen in een kroeg in Bergen aan Zee vol “hasjspuiters en chloordrinkers” zorgden voor de inkleuring van deze meezinger. Maar ook hier blijft het publiek zitten uit angst de magie te verbreken. Het trio eindigt met het heerlijke feel-good nummer ‘Here comes the Sun’. Bij de uitgifte van de bloemen blijkt Mouse op het toilet te zitten en Julie naar onbekende bestemming te zijn vertrokken. “We gaan ze dan maar per opbod verkopen”, reageert Thijs gevat, de ruikers in de lucht zwaaiend. Toegiften zijn ‘Who Decides’ en ‘If we should fall’. Dit laatste nummer zal in maart als enige Nederlandse track bij Corazon Records verschijnen. Dit is een uitgave van American Connection, een radioprogramma van de KRO waar Remmelt, Muus & Femke op warme belangstelling mag rekenen. The Long Way Round is verkozen tot week-CD. Wie de marathonconcerten vanuit Lokaal Vredebreuk gewend is, ervaart de avond als veel te kort. Het is alweer tijd om ‘gesignaleerd’ te worden in de foyer. Menigeen neemt de gelegenheid te baat om het vers verworven CD-exemplaar te laten voorzien van een krabbel en nog wat na te kletsen. Op 25 juni 2005 zullen Remmelt, Muus & Femke optreden tijdens het Zeeheldenfestival op het Frederik Hendrikplein.