De band De Heideroosjes is vastberaden de muzikale erfenis van The Ramones te verspreiden. We verheugden ons al op de 30 covers in een uur en een kwartier die ons te wachten stonden. Het werd een daverend feest vanaf het eerste moment dat de Ramroosjes het podium opkwamen. Een dapper project van de Limbo’s; het is immers maar afwachten wat de eigen fans en daarbij niet uit te sluiten, de fans van The Ramones, daar wel niet van zouden vinden. Die aarzeling is totaal ongegrond. We hadden het kunnen weten: waar de Heideroosjes zijn, gaat het dak er genadeloos vanaf. Het LVC is van voor tot achter volgestouwd met een opgewonden crowd. Zanger Marco omschrijft het ongeveer zo: “De Pennywisegeneratie in de voorste gelederen, raggend in de pit; de ouderen uit het Ramonestijdperk achterin, met inmiddels uitgezakte bierbuiken en een kritische blik.” “De lelijkste band ter wereld heeft de ogen geopend van de destijds puberende Limburgers,” laat Marco het hevig transpirerende publiek weten. Tja, als je toch blijkbaar geen hot looks nodig hebt om aan de bak te komen, konden wij ook wel een bandje beginnen. Veel tijd om te lullen wordt er echter niet genomen. Bijna zonder adempauze jakkert de band het repertoire er in sneltreinvaart doorheen. Hey! Ho! Let’s go, Let’s dance, I don’t want to walk around with you. Om maar een paar van de vele nummers te noemen waarmee De Heideroosjes de tent volledig op zijn kop zetten. Letterlijk en figuurlijk. Het LVC leeft en beeft. Vooraan is het één dichte, pogo’ende massa. Ook het crowdsurfen, inmiddels bijna overal uit den boze, wordt hier des te fanatieker beoefend. De ene na het andere hysterische figuur wordt op handen gedragen. Het genre smeekt erom. De band knalt onvermoeid door en lijkt ook de achterdochtigste Ramonesfan nog over de streep te trekken. Als toegift krijgen we Surfin’ bird geserveerd. Marco dumpt een gitaarkoffer op de golvende menigte en laat zich op deze denkbeeldige surfplank tot aan de geluidsman in het midden van de zaal drijven. Hier neemt hij een biertje in ontvangst om vervolgens de terugtocht te hervatten en jammerlijk in de pit neer te storten. Zijn aanhangers rapen hem netjes op en zetten hem weer af op het podium. Bassist Fred verlaat zijn hoge plek bovenop de boxen. The show is over. Gelukkig komen de Heideroosjes na de zomer van 2006 weer met een nieuw album. Stiekem hopen we ook nog op een cd met Ramonescovers en nog eens zo’n waanzinnig tourtje!