De zestiende KoninginneNach zal de boeken in gaan als een voorbeeldige, sfeervol en uiterst rustige Nach. Iets wat eigenlijk standaard gezegd kan worden de laatste paar jaar van dit oranje evenement. Misschien een idee voor de recensenten om hun verslag van de KoninginneNach 2006 alvast te schrijven en na 29 april 2006 alleen de namen van de acts aan te passen. Okee! Het was een leuke en sfeervolle Nach. De acts speelden goed. Di-rect was de absolute trekker, het rest van het programma was ook niets op aan te merken, grote incidenten bleven uit. Net zoals echte uitschieters. Want echt verrassen doet de Nach nauwelijks meer. Het is altijd een ruim voldoende en dat is misschien wel de grote makke van de KoninginneNach. De schatting van het aantal bezoekers ligt rond de 200.000. Beduidend meer dan vorig jaar. Alleen oogde het op het eerste gezicht niet drukker dan de laatste paar jaar op de Nach. Soms leek het erop of het juist rustiger was. Hier en daar kon goed doorgelopen worden van podium naar podium. Sommige straten leken angstvallig leeg op één of twee wildplassers na. Dit had toch ook wel consequenties voor de sfeer die altijd zo bepalend is met dit soort evenementen. De uitzinnigheid voor de podia’s had in de stad plaats gemaakt voor een wat tamme en matte sfeer. Hier en daar had men een afwachtende houding aangenomen. Of men alleen vermaakt kon worden door invloed van derden of enkele alcoholische versnaperingen. Vooraan de podia’s was het overal feest. Zowel op het Bluespodium, het Haagspodium, het Dancepodium als het Poppodium. Het laatst genoemde podium was misschien het meest belangrijke podium van de Nach. Hier stonden de echte trekkers van het festival. Lange Frans en Baas B. en de Haagse trots Di-rect verzorgden hier een puik optreden en konden rekenen op een uitzinnige menigte en veel respons. Het Poppodium op het spuiplein trok vooral de jongere bezoeker van de Nach, terwijl de oudere bezoeker en de veteranen onder ons zich liever lieten verleiden door de Bluesklanken van ondermeer Julian Sas en Joe Bonamassa. Zeker laatst genoemde gaf een optreden weg van hoog niveau. Presentator en rashagenees René Bom wist met trots te vertellen dat hij van deze act zowel een cd als een T-shirt heeft gescoord. Bom was door de organisatie ingehuurd om dit podium vol Blues en roots muziek aan te kondigen. “De eerst zes jaar was de Nach een echt Bluesfeestje. Men sprak toen van de Haagse Bluesnach. Ik was in deze jaren altijd de presentator van de Nach.” vertelde Bom ons trots. Een podium wat een beetje buiten het stappersgebied viel was het Dancepodium of zoals de organisatie het liever formuleerde het podium van de dansbare klanken. Dit podium gelegen aan de Wijnhaven lag een beetje uit de route, waardoor de echte liefhebber moest zoeken waar precies het dansfeestje werd gegeven. Zelfs enkele jonge dames probeerde zich door de menigte van het Spuiplein tijdens het optreden van Di-rect een weg te vinden naar de Wijnhaven. Tussen de podia door was de sfeer niet echt uitgelaten. Het leek wel of iedereen een beetje KoninginneNach moe was. Of misschien wilde iedereen zich liever voorbereiden op de komst van de Vorstin de volgende dag, dat het publiek het daarom wat rustiger aan deed dan andere jaren. Het leek er op of de Nach in de schaduw stond van de KoninginneDag. Wie de Nach al een aantal jaar had bezocht weet wel waar de grote mensen massa zich begeven. Maar zelfs op die plekken was het stiller dan andere jaren. Doorgaans is er in het Hofkwartier geen doorkomen aan. Ieder jaar was de kans groot dat tijdens een kroegentocht de wandeling stagneerde in de Papestraat. Hier kwam het meeste publiek altijd vast in een fuik van hossende oranjeklanten en bierdrinkende feestgangers. Maar dit leek dit jaar verleden tijd. Het kroegencircuit op de Nach leek ook zijn beste tijd gehad te hebben. Voorgaande jaren kon het wel eens voorkomen dat je totaal verrast werd door een bluesband in een kroeg die het zweet op de muur speelde tot in de kleine uurtjes. Op cafés als Lokaal Vredebreuk, Greve, het Ondernemerscafé waar ondermeer singer-songwriter Dez met band een optreden gaf en het Paardcafé waar de Haagse toppers Stud Muffins en The Peptones de Nach doorrockte na, is de Nach steeds meer een buitengebeuren geworden. Voor het binnengedeelte ben je als liefhebber van muziek beter terecht in de BinneNach waar onder andere Chris Whitley, Delise, Smutfish en Templo Diez zichzelf van de beste kanten laten zien. Voor alles was gezorgd. Op de Grote Markstraat brachten vier geluidstorens dansbare groovy beats ten gehore. Onder leiding van DJ Maestro probeerde de muzikanten de lome houding van de mensen te doorbreken. Hier en daar werd er wel wilder gedanst dan normaal, maar meer dan wat voetenwerk kon er niet verwacht worden. Aan het eind van de Grote Marktstraat was het in vergelijking met andere plekken toch wat drukker dan elders. Op het terrasplein van de Grote Markt leken de bezoekers elkaar te hebben gevonden. Hier en daar schalde iemand ‘Lang leve de Koningin!’ wat weer kon rekenen op een koor van drie maar Hoera! Rondom de Grote Kerk oogde het ook rustiger dan andere jaren. Band als Tacker en Vertigo konden het Nachpubliek niet echt vermaken. Slecht bij afsluiter Splendid was de combinatie van feest, dans en genoeg alcohol in balans. Vanaf het podium leek het tot aan de voet van de Kerk gevuld. De versie van het volkslied “Wilhelmus’ wat Splendid op de Nach voorschotelde ging er in als zoete koek. Niet voor niets heeft de band dit volkslied op single opgenomen en mochten ze een voorproefje op de Nach geven in het tvprogramma Vara Live. Rond de klok van halftwee was de live muziek op de buitenpodia gedoofd. Binnen in de kroegen en rondom de pleinen ging het oranje feestje nog door tot in de kleine uurtjes. Slechts een enkele keer moest er politie aan te pas komen en werd er een ambulance gesignaleerd. Op twee gewonden en negentien aanhouding verliep de KoninginneNach 2005 weer voorbeeldig. Wie geen genoeg kon krijgen van muziek, drank en feest, kreeg vandaag nog een kans om Koningin Beatrix te spotten in Scheveningen of kon zijn of haar hart ophalen bij de vele kraampjes en podia in Scheveningen en in de binnenstad van Den Haag.