Hoewel het geen vol huis was (de balkons waren zelfs afgesloten), werd vooral The Gathering door het publiek enthousiast ontvangen en lieten velen zich helemaal meetrekken in de muziek, al dan niet alle teksten letterlijk meezingend/mompelend. Opener Templo Diez uit Den Haag had het beduidend moeilijker om de aandacht van het publiek vast te houden. De muziek van Templo Diez kabbelt vooral lekker voort, maar komt daardoor eigenlijk meer tot zijn recht in een kleinere setting. Niettemin werd het beste beentje voorgezet door de band, die sinds kort als kwartet opereert. De Venezuelaanse Gloribel speelde haar derde optreden met de band en verzorgde met name toetsenpartijen en samples, waardoor het live-geluid dat van de plaat dichter kan benaderen. Daar is natuurlijk niks mis en ook de toevoeging van filmbeelden tijdens de gehele set was een aangename aanvulling. Het uitgebreide instrumentarium waarvan Templo Diez gebruik maakt – onder meer xylofoon en sitar en er stonden maar liefst twaalf gitaren op het podium voor zes nummers – geeft de band een apart geluid, temeer daar er zonder basgitaar wordt gespeeld. Maar al dat vernuft ten spijt ontbrak het een beetje aan de dynamiek om het gros van het publiek écht te kunnen interesseren. Wanneer het tempo iets werd opgeschroefd – zoals in het afsluitende 'Stay with us', waar Gloribel zowaar toch een bas ter hand nam – nam ook meteen de spanningsboog toe. Hoofdact The Gathering zette, geflankeerd door een vrij sobere lichtshow, een meeslepend optreden van een kleine twee uur neer. Dynamiek is één van de trefwoorden van de band, die continue schakelt tussen rustige passages en heftige fragmenten en dat meestal zo subtiel weet te doen dat je erin meegetrokken wordt en ineens ontdekt dat je mee staat te wiegen met de slepende en opzwepende ritmes, terwijl je even daarvoor nog intens luisterde naar de zang van zangeres Anneke van Giersbergen, slechts door piano begeleid. Haar stem blijft de grootste troef van The Gathering, zonder daarmee het in de loop der jaren steeds inventiever en subtieler geworden instrumentarium tekort te willen doen. De inmiddels duidelijk zichtbaar zwangere Anneke (in februari wordt het kindje verwacht) bewaarde haar energie voor haar vocale prestaties, zodat we het deze avond vrijwel zonder spontane babbeltjes moesten doen, welgemeende dankbetuigingen daargelaten. Het oeuvre van de band is inmiddels zo omvangrijk dat het kiezen van een setlijst vast geen makkelijke zaak is en hoewel 'Strange machines' ontbrak, bood deze avond voor ieder wat wils en werd ook ouder werk niet geschuwd.