Doorslaande stoppen voor The Peptones in Confusion

Derde avond Haagse Popweek: Kánina blijft boeien

Cok Jouvenaar, ,

Café Confusion staat bekend als metal-, hardcore- en noise-hol. Regelmatig staan hier bands uit deze genres en andere underground krochten van Den Haag. Tijdens de derde dag van de Haagse Popweek klinkt hier bij grote uitzondering geen teringherrie.

Derde avond Haagse Popweek: Kánina blijft boeien

Café Confusion staat bekend als metal-, hardcore- en noise-hol. Regelmatig staan hier bands uit deze genres en andere underground krochten van Den Haag. Tijdens de derde dag van de Haagse Popweek klinkt hier bij grote uitzondering geen teringherrie. In plaats hiervan staat het garagerock trio The Peptones en Kánina op het kleine podium aan het Achterom. Bij Kánina bleef het publiek angstvallig stil. Dit was slechts stilte voor de storm want bij The Peptones schoot de limiter diverse malen in het rood waardoor The Peptones diverse malen enkele nummers opnieuw moesten beginnen. Twee jaar geleden gebeurde hier hetzelfde. Toen stond Cömshot op het podium en dit zooitje ongeregeld maakte er een hele act van. Diverse malen sloegen toen de stoppen door. Cömshot liet zich met geen mogelijkheid uit het veld slaan en ging vrolijk verder. Mede door dit euvel is deze band en dit legendarisch optreden als hoogtepunt van de Popweek 2002 in de boeken beland. Of het optreden van The Peptones hét hoogtepunt van de Popweek 2004 gaat worden, moet nog blijken. Tenslotte heeft de Haagse Popweek nog vijf avonden te gaan. Maar The Peptones lijken nu samen met het optreden van Doll House Drama afgelopen vrijdag verzekerd van een plaats in de top 10 van beste en leukste optredens deze week. Kánina deed het ook niet slecht. Hoewel het publiek pas later de weg naar de Confusion wist te vinden, gaf de groep een puik optreden. De aanwezigen kregen zowat alle hoeken van het vocale spectrum te horen. Zangeres Tamara Sleven leek vanavond goed op dreef. De Confusion bleef tussen de nummers angstvallig stil. Men wachtte stilletjes af op wat de drie dames en heer nog meer zouden brengen. Noise, doom. grunge, metal en new wave zijn verwerkt tot een eigen stijl. Maar het was de zang van Tamara waar men niet om heen kan. Hoewel ze rustig op het podium bleef staan, gilde, kierde, krijsde en schreeuwde ze zoals we alleen Nina Hagen, Greetje Bijma en La Pat ooit hebben horen doen. Het viertal wist hierdoor de aandacht perfect vast te houden en nam tussen de nummers door genoeg tijd om even af te stemmen welk nummer ingezet kon worden. Het publiek raakte zo in de ban van Kánina dat men na afloop van het optreden begon terug te schreeuwen en tevergeefs om een toegift riep. Een stuk vrolijker en gemoedelijker was het bij het optreden van The Peptones. Ondertussen was de Confusion meer gevuld met fans en enthousiastelingen voor een van de meest hotte acts van dit moment in Den Haag. Helaas hadden de heren geen rekening gehouden met de geluidsterkte. In plaats hiervan dachten de mannen op volle sterkte vooruit te gaan. Jammer maar helaas. Na nauwelijks een nummer sloegen de stoppen door en schoot de limiter in het rood waardoor bas en gitaar niet meer hoorbaar waren. The Peptones waren in het begin verrast door dit ongelukje en deden verwoede pogingen om de nummers gewoon weer van vooraf aan te starten. Tot drie keer toe werd geprobeerd een nummer van de Ramones te spelen waarna de moed maar werd opgegeven en The Peptones gewoon deden waar ze goed in zijn: spelen vol overtuiging en passie. Ook nu raakte enkele mensen uit het publiek buiten zichzelf. Een enkeling sprong het podium op om vlak voor het drumstel te gaan dansen als een wildeman. Ook de rest van het optreden hadden The Peptones de lachers op hun hand. Na elk nummer schreeuwde de Confusion om meer en was het "Rock ’n Roll, Rock ’n Roll, Rock ’n Roll" wat in koor werd gescandeerd. Bijna gebruikelijk leken The Peptones en publiek er geen genoeg van te krijgen, waardoor het trio zich liet overhalen enkele covers te spelen. Wie had dat gedacht dat de al oude hits ‘Great balls of fire’ en ‘I saw here standing there’ van Lennon & McCartney ooit nog eens in de Confusion uit de luidsprekers zou klinken? Een beter toetje hadden we niet kunnen bedenken.