Als band in twintig minuten tijd laten zien en horen wat je kan. Dat is de finale van de Grote Prijs van Zuid-Holland (GPZH). Voor sommige bands misschien een hele moeilijke opgave, maar gisteravond waren er zes die bewezen dat ze in korte tijd daadwerkelijk konden overtuigen. Voor de jury was het dan ook geen makkelijke taak. Natalia Stijger zit in het projectteam van de GPZH. Ze heeft er zichtbaar veel zin in. "Er is dit jaar veel meer publiciteit dan voorgaande jaren. Het zou kunnen komen door die rel die is ontstaan. Er zouden vooral Haagse bands in de finale staan doordat er een Haagse juryvoorzitter was bij de voorrondes. Ik ben daarover helemaal gek gebeld. Maar wij letten niet op uit welke stad een band komt. Het zegt wel veel over de kwaliteit van Den Haag dat een uitstekend klimaat heeft voor popbandjes. Bij de categorie r&b was Rotterdam weer heel goed vertegenwoordigd.” Natalia zit niet in de jury. "Het lijkt me ontzettend moeilijk om een keus te maken." Die moeilijke taak is weggelegd voor Mark Ritsema (popjournalist), Yvo Tap (Mascot Records), Michel Kemmer (WhyNot?), Nurhaya Lepelaar (LVC) en Wouter Vedder (Waterpop). Last Breath Denied uit de bollenstreek heeft de ondankbare taak als eerste de avond te openen. Dat doen ze met een sterk optreden, waarbij ze het publiek laten horen wat metalcore is. Er zijn aardig wat fans met ze meegekomen. De sfeer zit er dardoor vanaf het eerste moment goed in. De tijd vliegt om en na een aantal nummers wordt de fakkel doorgegeven aan de volgende band, het Haagse Qrio. Zij spelen een stevige set vol noiserock, met voornamelijk nieuwe nummers. “Daarom zijn we ook best wel zenuwachtig,” vertelt de band van tevoren. Maar dat was eigenlijk niet nodig, de nieuwe nummers werden met veel gemak gespeeld. “Zelf vonden we het optreden goed gaan”, vertelt Qrio’s gitarist Maarten. Niet alleen Qrio was zenuwachtig. Ook op de jonge gezichten van Doll House Drama viel de spanning af te lezen. Als remedie werken ze een tosti naar binnen. “Op een lege maag kan je niet spelen.” En de kansen? “Hopelijk heeft het publiek aan het eind van de avond genoeg bier gedronken om op ons te stemmen.” Even later staat Id op het podium. De band laat een afwisselende set met gitaarliedjes horen. Opvallend is de trompettist die zich ook nuttig maakt op toetsen. Na afloop vertelt bassist Alex niet erg tevreden te zijn. “Voor ons gevoel ging het gewoon niet zo goed. We zien wel waar de avond op uitloopt.” Dan is Instant Mix aan de beurt. Vorig jaar deden zij ook mee, maar vielen al in de voorrondes af. Dit jaar laten ze horen waarom ze nu wel in de finale staan. Een goed optreden vol indiepop met een knallend eind, waarbij de djembé tevoorschijn komt. Hierdoor wisten ze het publiek erg enthousiast te maken. Zanger Bart: “Kennen jullie dat gevoel wanneer je een nummer schrijft en dat het moment later terug komt als je het weer speelt? Dit is zo’n moment.” Blo.torch staat ook z’n mannetje. Hard en strak is hier het credo. De zanger laat horen dat hij kan grunten, dierlijke oergeluiden wurmen zich door zijn strot. Zelfs het publiek dat niet is gekomen voor deze band weten ze op hun hand te krijgen. Blo.torch heeft onlangs een nieuwe CD opgenomen. “Over twee weken gaan we shoppen en proberen een huisje voor de CD te vinden. De markt ligt nu erg moeilijk, maar we proberen het toch,” vertelt Marvin. “We kijken uit naar een independent, niet een major.” Als laatste band is Doll House Drama aan de beurt. Ook zij hebben hun vaste groep fans meegenomen. Zodra de eerste noot klinkt, begint het publiek vrolijk mee te dansen. De muziek komt wat rommelig over, maar dat past wel bij de rammelpop die ze maken. Aan het einde van deze avond van collegialiteit, hoog niveau en een goede sfeer is het lang wachten op de uitslag. De jury neemt ruim de tijd voor haar beraad. Na lang discussieren is er een uitkomst. De publieksprijs van 250 euro gaat naar Doll House Drama. De derde prijs naar Instant Mix, de tweede prijs naar Qrio en de winnar van de avond is Blo.torch. De leden van de metalband zijn uitzinnig blij en vliegen elkaar om de hals. “En nu gaan we een biertje nemen!”