Het is volle bak. Ongeveer zestig man zijn naar de Valkenboslaan gekomen. Kees Jonkheer, medeorganisator van Live in the Livingroom, verwelkomt de gasten aan de deur. De hosts van deze avond: Suzanne en Naomi staan in de huiskamer te stralen. Een lang gekoesterde wens gaat in vervulling. Vanavond is hun huis een muzikale ontmoetingsplaats voor gelijkgestemden. Het gaat hier om een primeur. Den Haag is de volgende in de reeks van een landelijk netwerk van huisconcerten, dat een podium biedt aan muzikanten binnen het alternatieve singer/songwriter-circuit. De huisoptredens kenmerken zich door een vaste formule: alle musici spelen akoestisch, elke act speelt twee keer een kwartier. Bezoekers betalen tien euro zodat de gastheren/vrouwen kunnen zorgen voor eten en drinken. Zonder morren gaat iedereen op de grond zitten. Er worden kussentjes uitgedeeld. Er staat chips. Er heerst een hoog ons-kent-ons-gehalte. Binnen een concept als dit worden teksten en voordracht extra belangrijk. Voor zangeres Margot de Graaff is het even wennen. Normaliter treedt ze op in rumoerige cafeetjes waar het publiek niet zo dicht op je lip zit. Haar op bluesgeënte gitaarspel is versterkt en overstemt gedeeltelijk haar vriendelijke stemgeluid. Liedjes als ’Hobo’ en ’Teaser’ zijn autobiografisch worden op kwetsbare, ingetogen wijze gebracht. Margot blijkt over een breed vocabulaire en een poëtische ziel te beschikken. De toehoorders zijn, terecht, muisstil. Dat Margot dit in haar eentje durft boezemt ontzag in. Spinvis heeft een aantal kundige muzikanten bij zich die hem naar een hoger plan tillen. Met name harpiste Carla Bos speelt het vuur uit haar vingers. Door haar spel, wisselend feeëriek dan weer stevig rockend, voorkomt ze dat de zing-zeggende, monotone zang van Spinvis saai wordt. In eerste instantie hangt Spinvis wat quasi-nonchalant op een stoel. De passie blijkt slechts uit zijn mondharmonicaspel en het onorthodox gebruik van een accordeon. In het gedeelte na de pauze gaat hij staan en dit komt zijn voordracht zeker ten goede. Met brede armzwaaien onderstreept hij zijn relaas, onderwijl zijn medemuzikanten aansporend om zachter dan wel harder te spelen. Waar anders dan bij Live in the Livingroom kun je van zo dichtbij over de schouder van een bandleider meekijken? Dierenpark is vanavond een trio. Hans Vandenburg van het nog incidenteel optredende Gruppo Sportivo wordt begeleid door Gert-Jan Konink op contrabas en Jan O. (voorheen Les Charmeurs) op gitaar. Dierenpark zingt, net als Spinvis, in het Nederlands. Beide bedienen zich van teksten met onverwachte wendingen. Waar bij Spinvis vervreemding wordt opgeroepen krijgt Dierenpark de lachers meermalen op de hand. Met het grootste gemak onderbreken ze een lied om een grap te maken waarna de draad even zo makkelijk weer wordt opgepakt. Dit alles zonder de greep op het publiek te verliezen. De jarenlange ervaring is merkbaar. Dit huiskamerconcert is voor Dierenpark een peuleschil. Gitarist Jan O. staat zowat in het publiek. Hij lijkt de grenzen af te tasten en geniet daar zichtbaar van. Na de optredens babbelt het bezoek nog wat na met een biertje in de hand. De gitarist van Spinvis, Lucas Oldeman, geeft Margot de Graaff enkele tips. Spinvis zelf staat met Hans Vandenburg CD’s uit te wisselen. Langzaamaan wordt de kamer leger en leger. Alleen de kat, die voor deze gelegenheid opgesloten heeft gezeten in een zijkamertje, trippelt nog wat verdwaasd rond.