De ‘mucho grande style’ van de Fun Lovin Criminals

‘Sexy soul & rock’n roll shit’

Andy Molhoek, ,

Het succes van hun eerste hitsingle ‘Scooby snacks’ uit 1996 hebben ze nooit meer kunnen overtreffen, maar dat de Fun Lovin Criminals kunnen rocken blijkt zondag 29 februari in een uitverkocht Paard van Troje. Met hun eigen ‘mucho grande style’ brengt het drietal uit New York een mix van latin, soul, hiphop en rock.

‘Sexy soul & rock’n roll shit’

Het succes van hun eerste hitsingle ‘Scooby Snacks’ uit 1996 hebben ze nooit meer kunnen overtreffen, maar dat de Fun Lovin Criminals kunnen rocken blijkt zondag 29 februari in een uitverkocht Paard van Troje. Met hun eigen ‘mucho grande style’ brengt het drietal uit New York een mix van latin, soul, hiphop en rock. Het voorprogramma is in handen van de Stateside Hombres, een ska-breakbeat band uit Engeland. Het is een project van voormalig EMF-lid (‘Unbelievable’) Milf, en dat blijkt uit het vele elektronische geluid dat in de muziek is verwerkt. Het is verbazingwekkend dat een band die negen koppen telt nog zoveel samples nodig heeft. Toch weet de groep het publiek klaar te stomen voor de hoofdact. Het recept is eenvoudig; handjes in de lucht, voetjes van de vloer, veel “Yo, Yo”, hier en daar wat “Nah, Nah” en het publiek is vermaakt. Omstreeks half tien is het tijd voor de drie witteboord-criminelen uit New York. Het is altijd riskant een optreden te bezoeken van ‘weed-lovin yankees’ wanneer ze dag ervoor in Amsterdam hebben gespeeld. De heren ogen dan ook niet helemaal fit, maar daar is in het spel weinig van te merken. De band trapt genadeloos af met hun eigen titelsong, ‘The Fun Lovin Criminals’ gevolgd door ‘Passive/agressive’ en ‘The grave and the constant’. Niet geheel toevallig ook de eerste drie nummers van hun debuutalbum ‘Come find yourself’. ‘We’re doing the whole sequence’ grapt frontman Huey Lewis. Maar het vierde nummer van de CD, hitsingle ‘Scooby snacks’, wordt bewaard voor de latere trek. Even wordt gas terug genomen met de Latin-sound van ‘Loco’, dat feilloos over gaat in de harde rock van ‘King of New York’, het eerbetoon aan crimineel John Gotti. Als Huey er zin in heeft, is hij een waar gitaarvirtuoos, met name het gemak waarmee hij dit doet is opmerkelijk. Moeiteloos speelt hij uiteenlopende gitaarpartijen in de stijl van Santana tot Hendrix. Lewis en de zijnen hebben er duidelijk zin in deze avond. Bandlid Fast bespeelt verschillende instrumenten. Kettingrokend, wisselt hij de bassgitaar af met keyboard. Hij geeft de Criminals extra soul wanneer hij begint te blazen op zijn trompet of mondharmonica, zoals bij de uitvoering van ‘Love unlimited’, hun hommage aan soullegende Barry White. Wanneer dan eindelijk het publiek getrakteerd wordt op de langverwachte ‘Scooby snacks’, lijkt de koek op. Verschillende keren wordt het laatste nummer aangekondigd, maar de FLC lijken geen afscheid te willen nemen van het enthousiaste publiek. De band verdwijnt nog even van het podium, maar komt dan snel terug voor de toegift. Het publiek mag kiezen; “Do you want some sexy soulshit or some rock’n roll shit?”. Het wordt beide, de Fun Lovin Criminals geven wat het publiek wil hebben. En zo hoort het ook.