Typisch een band waarbij werkelijk alles fout kan gaan: Belasco. Na een snelle start een contract, labelbaas gaat dood, label weg. Na een nieuwe deal met een Duitse platenmaatschappij worden ze flink genaaid. Belasco is pissig! Het allereerste Nederlandse optreden van dit Engelse gitaartrio vindt plaats op The Music In My Head. Tevens is dit het allerlaatste optreden onder de naam Belasco. De band begint voor een halflege zaal; waarschijnlijk staat de grote partij bij Sarah Bettens. Mensen die haar performance saai vinden, komen naar Belasco gesneld. Bandvriendjes Obi en Dogs Die In Hot Cars staan ook te genieten van de indierock die de band voortbrengt. Er zit actie in deze band en die actie ligt lekker in het gehoor. In het begin kan je niet thuisbrengen of je sommige zweverige zangpartijen irritant moet vinden of niet. Na gewenning klinkt het toch zeer aangenaam. Bassist Duff Battye gaat heerlijk uit zijn dak en maakt vrijelijk gebruik van het podium. Geen vuiltje aan de lucht, zo lijkt het, als je deze band zo ontspannen ziet spelen. Het tegenovergestelde ligt onder de oppervlakte, Duff Battye is pissig. Toch blijft hij er kalm onder, ze kunnen niets anders doen dan het probleem proberen op te lossen. Sinds de deal met het Duitse label Supermusic gaat het niet zo goed. "O, we’re screwed badly." Zowel management als band proberen onder de deal uit te komen. Bij de merchandisestand blijken de CD’s van de band niet op dit continent verkocht te mogen worden. "The fucking bastards! I don’t like Germans, they’re wankers." T-shirts voor een sell-out-price van de hand gedaan. "Heb je onze polsbandjes gezien? De Nederlandse vlag. Wij zijn voor Nederland als jullie straks moeten voetballen tegen Duitsland." Een ander nadelig gevolg is dat ze helemaal niets meer mogen opnemen, tenzij dat gebeurt onder een andere naam en in een andere bandbezetting. "In de oefenruimte blijven we bezig met nieuwe songs uitwerken, maar het is zo frustrerend: je kan niet opnemen. Het is net zoals met goede vrienden: als je op een gegeven moment ruzie krijgt, kan je elk een eigen weg gaan. Je gaat elkaar toch niet het leven zuur maken? Mensen en geld, grr." "Het is leuk dat we nog even in Den Haag kunnen spelen, voordat we morgen teruggaan naar Engeland." Voor de rest kijkt Duff Battye zonnig naar de toekomst: "Dan is het probleem met het label opgelost, spelen we hele arena’s plat en ga ik trouwen met iemand uit Hollywood." Keep on dreamin’, Duff.