Louis Behre is bedenker en organisator van The Music In My Head en van het jaarlijks gehouden Crossing Border festival, sinds vorig jaar ook weer terug in Den Haag. Voorafgaand aan dag twee, kijkt hij tevreden terug op de eerste avond: "Waar vind je nou een festival met zoveel jong talent. Ik vond PJ Harvey mooi hoor, erg intiem, maar andere, onbekende bandjes vind ik leuker. Juist daarom hebben we zo’n headliner nodig; dat zorgt ook voor meer publiek bij de minder bekende artiesten." Behre verheugt zich ook over de positieve aandacht van de media. "In het verleden waren de Volkskrant en het NRC nogal kritisch, zal ik maar zeggen. Nu zijn ze lyrisch. Dit is toch wel het nieuwe festival in Nederland; zoveel jong talent." Met name was Behre onder de indruk van het Londense Adem. "Het management van Adem belde me een paar maanden geleden om af te zeggen. Dat pikte ik niet, ik werd erg boos. Meestal helpt dat niet, hoor, maar dit keer wel. Intussen had ik Gem al geboekt. Die kon ik natuurlijk niet meer afbellen." Behre is enthousiast over alle bands die spelen.Voor deze tweede avond tipt hij in het bijzonder de band Belasco. "Belasco vergelijk ik met Coldplay. Coldplay heb ik destijds voor 2.000 pond kunnen boeken voor Crossing Border. Een jaar later betaalde Pinkpop 80.000 pond voor ze." Na afloop van de tweede avond blikt Behre tevreden terug. "Het was een mooie avond. Ik vond het alleen jammer dat Nic Armstrong geen drummer en bassist had meegenomen. Nu was het gewoon een singer-songwriter. Met band klonk het toch wat steviger en veelbelovender. Ik had nog aangeboden om de kosten te vergoeden voor de muzikanten, ik weet ook niet waarom ze er ineens niet bij waren…"