Aanwezige pers is al de hele avond naarstig op zoek om een interview of foto’s los te krijgen van deze pittige vrouw: PJ Harvey. Vooraf is namelijk kenbaar gemaakt dat ze hiervoor absoluut niet te bereiken is. Menigeen vraagt zich af waar ze uithangt of in welk hotel ze logeert. Tevergeefs. De verwachtingen voor het optreden zijn hoog. Hier en daar loopt er een PJ-look-a-like tussen het publiek. Fans zijn massaal voor haar naar de eerste dag van The Music In My Head gekomen. Geen wonder dat het is uitverkocht. Na het optreden van Jim White blijven de mensen in de grote zaal van het Theater aan het Spui massaal hangen, want nog geen half uur later zal PJ haar opwachting maken op hetzelfde podium. Iets later dan gepland komen ze het podium oplopen, PJ Harvey met haar band. De zaal zucht, krijgt spontaan kippenvel en begint te applaudisseren. Polly Jean ziet er stralend uit in een strak geel jurkje. Als reactie daarop wordt er geroepen: “PJ, you sexy thing!”, “I want to marry you” en “I love you!” Niet mis als je nog geen noot hebt laten horen. Het is wel duidelijk dat bij dit optreden een schare trouwe fans aanwezig is. De set is heel divers, nieuwe nummers worden afgewisseld met oud materiaal. Vanaf het eerste moment raakt het publiek in vervoering en hier en daar wordt lustig meegezongen. Bekende oudere nummers worden in de zaal met duizenden tegelijk omarmd en meegenomen naar een plaats in het hart: 'Meet ze monsta', 'Down by the water' en 'To bring you my love' van het gelijknamige album. Ook de nieuwe songs, zoals 'Shame', van het recent uitgebrachte album 'Uh Huh Her', doen het erg goed. PJ hurkt steeds neurotisch neer op het podium. Op bepaalde momenten verplaatst ze zich als een giftige slang op zoek naar haar prooi. Ze weet niet van stilstaan. Alle geboeide blikken zijn op haar gericht. Het lijkt wel alsof ze iedereen heeft behekst. De zaal is veranderd in één grote zwijmelplek. Haar interactie met het publiek is erg leuk. Hier en daar maakt ze een grapje. “Louder? Faster? Maar dan kunnen we onze nummers niet meer spelen.” Als toegift spelen PJ en band nog drie nummers. Daarna is het afgelopen. Het publiek blijft nog steeds in extase achter. Het gevoel dat hier een legendarisch optreden heeft plaatsgehad, is niet van de lucht. Zucht...