Hoewel Milk bekend staat als Utrechtse band, zit er ook een Hagenaar bij. Ruud Groenendijk, met een roemrijk verleden in bands als The Zoo en die van Anouk, kwam in februari 2003 de band versterken. Hij voelt zich er prima op zijn plek. Aanleiding voor het interview met Ruud is de promotie-CD 'Spring 2004', waar twee nummers op staan: 'My hope' en 'Another world of ice'. Wonderschone liedjes, die opvallen door de prachtige, gevoelvolle stem van zangeres Diana van Achterbergh en de grote zorg die is besteed aan de uitvoering. Arthur Bont, die verantwoordelijk is voor de composities die Diana van teksten voorziet, nam cajon, udo, cymbals en Roland samplingpad voor zijn rekening. Franklin Heilijgers speelde bas en fretloze bas. Luke d’Araceno had Fender Rhodes, piano, programming en sound in zijn pakket en Ruud maakte het geheel af op akoestische en elektrische gitaar. Special guest Koen de Gans voegde op 'Another world of ice' duduk, lowwhistle en tinwhistle toe. Met als resultaat een eigen, herkenbaar geluid, perfect passend bij de composities. Zelf omschrijft de band het repertoire als een mix van pop, artrock en folk met pakkende melodielijnen en, op deze demo, met meer akoestische tinten en sferische elementen. Toch begon Milk als een rockband legt Ruud uit. "Hun eerste gitarist, Dirk-Jan Vermeij van de Paris Dandies, was een echte rockgitarist. Hij produceerde het eerste, naamloze CD-album, dus dat werd een rockplaat." Na deze gitarist heeft er nog een tijdje een Amerikaan in de band gespeeld. Toen die terugging naar de USA, hield de groep audities. "Van een gemeenschappelijke vriend, die een studio heeft in Veenendaal, kreeg ik een mailtje dat ze een gitarist zochten. Ik was de laatste die auditie deed en kennelijk vonden ze me goed genoeg." Vorig jaar stond hij al diverse malen met Milk op het podium. "Dankzij die eerste CD konden we regelmatig optreden, hoewel de promotie beter had gekund en dat is nog een understatement." Over de repertoreswitch: "We hebben zowel een elektrische als akoestische benadering van onze liedjes. Akoestisch kwamen ze beter over bij het publiek, hebben we gemerkt, dan met een stevige rockbeat. De ideeën van Arthur en Diana komen akoestisch meer uit de verf." Hoewel hij weer in een band met een leadzangeres zit, vindt Ruud haar niet vergelijkbaar met Anouk. "Anouk zingt heel bluesy. Diana heeft wat folky-achtigs in haar stem. En een beetje dat oosterse. Ik houd heel veel van dat soort muziek. Diana verzint heel andere melodielijnen. Anouks nummers en die van Milk zijn sowieso niet vergelijkbaar." Over zijn tijd in de band van Anouk vertelt hij: "Het was een leuke periode, maar voor mezelf iets te veel van het goede. Het explodeerde op een gegeven moment en we kregen te maken met onveilige situaties op het podium, zoals zanginstallaties die heen en weer slingerden en mensen die over monitors heen geduwd werden het podium op." Ook privé leverde het succes problemen op. "Ik was de enige die er nog een baan naast had. Je hebt ineens nergens meer tijd voor. Ik maakte al mijn vakantiedagen op." Zijn conclusie: "Zo hoeft het voor mij niet nog een keer. We groeiden in één keer door van cafébandje naar de grote podia. Als je op zo’n podium staat, voelt dat heel onwennig." Met Milk wil hij het anders aanpakken. "Normaal verloopt het proces veel geleidelijker. Ik vind het wel leuk om de wat grotere dingen te doen, maar ik doe het liever wat rustiger aan. Dan kom je goed beslagen ten ijs en kun je een sterke show in elkaar draaien, zodat je het publiek beter kunt entertainen." De demo-CD is mede bedoeld als wegbereider naar een tweede album. "Op dit moment zijn we labelvrij, maar we zijn wel in overleg met een ander label om een nieuwe CD te maken met een Belgische producer, die ook gewerkt heeft met K’s Choice. Hoogstwaarschijnlijk gaan we die in Brabant opnemen. Onze nieuwe demo hebben we in een studio in Utrecht gemaakt." Milk treedt 23 augustus op tijdens de algemene introductiedagen van de Universiteit van Wageningen en geeft op 3 oktober een showcase in Moira in Utrecht.