Als je de Grote Prijs van Zuid Holland wint, sta je automatisch op een aantal festivals. De Zuid Hollandse versie van het Bevrijdingsfestival is er één, maar ook Wantijpop. Dit popfestival, georganiseerd door ondermeer de Zuid Hollandse Popunie en de gemeente Dordrecht weet nieuw opkomend talent te combineren met een paar headliners van de bovenste plank. Dit jaar leek Wantijpop verzekerd van succes, zeker als je de line-up bekeek. Peter Pan Speedrock, Extince, Tasha’s World, Face Tomorrow en Intwine waren de grote namen dit jaar. Voor het opkomend talent had Wantijpop een zogenaamd Regiopodium op het tweede veld neergezet. Hier stond het talent van de toekomst. Namen die misschien nu nog niet veel zeggen, maar over een jaar of twee hoeven we niet gek te kijken als we één van deze acts op het befaamde Lowlands kunnen zien. Het was de Rotterdamse NederSka/Punk band HooFTpijn die hier voor een feestje zorgde in de middag. Op 21 juli doet deze formatie Den Haag aan, en is het café Paard van Troje verzekerd van een vrolijk feestje. Naast HooFTpijn waren de emorock van Next Eleven en de hiphop van het Rotterdamse zestal Abstract Dialect favoriet. Wat trok 3VOOR12/Den Haag naar Dordrecht? Onze eigen Metaltrots Blo.Torch. Net voor de klok van vijf, beklom de band het podium en liet zien waarom juist zij de winnaar waren van de Grote Prijs van Zuid Holland. Retestrakke en moddervette oermetal voor de echte liefhebber. En die waren er genoeg op Wantijpop. Vooraan het podium was het een headbangende menigte die dit geweld over zich heen lieten komen. Ondanks dat Blo.Torch alweer zo’n zes jaar bestaat, is het met de komst van frontman Chris twee jaar geleden nog meer een geheel geworden. De gitaartandem Hassan en Marvin vullen de rest al dan niet haarzwaaiend in. Den Haag mag trots zijn op zijn winnaar. Blo.Torch leek vanmiddag ook weer zieltjes te hebben gewonnen. Iets wat de volgende act Face Tomorrow niet echt kon zeggen. Blo.Torch had de regen die middag voor deze Rotterdamse emoband weggespeeld. Het zonnetje was niet genoeg voor de mannen. Wie de band een beetje heeft gevolgd, weet dat ze met de tweede langspeler ‘The Closer You Get’ een poppy weg zijn ingeslagen. Heel erg jammer. De band had juist de kracht om Rotterdam op de kaart te zetten. En in het bijzonder de havenstad als emorock-imperium. Inplaats daarvan maken ze ietwat te zoete liedjes waar met geen slag of stoot door heen te komen is. De namiddag staat echt in het teken van stevige rock, Metal (Blo.Torch), emorock (Face Tomorrow) en onvervalste garagerock van Peter Pan Speedrock. Dit Eindhovense trio heeft zich ondertussen meerdere malen bewezen en weet elke keer weer een indruk achter te laten waar een orkaan niet tegen op kan. Peter Pan Speedrock rules. Sinds het verschijnen van de CD ‘Premium Quality…Serve Loud’ in 2001, is er geen houden meer aan. Pinkpop, Lowlands, Dynamo Open Air, Waldrock. Dus mocht Wantijpop niet achterblijven. Helaas is Dikke Dennis als mascotte verdwenen van het podium. De oerkracht en het biergooien is gebleven. Als de Eindhovenaren net zo gaan spelen op Parkpop kan het Zuiderpark na het optreden omgeploegd worden. Gelukkig was het niet alleen teringherrie, gitaren en beukende drums op deze editie van Wantijpop. Intwine mocht de aftrap verzorgen om de rest van de vroege middag het stokje door te geven aan het genre hiphop. VSOP, Extince en Skiggy Rapz stonden na elkaar geprogrammeerd en wisten de Wantijgrasmat in beweging te krijgen met vrolijke beats. Waarna de band The Sheer het publiek een flink staaltje Britpop mocht voorschotelen. Dit Haarlems kwartet is een van de snelst opkomende Nederlandse band van de laatste tijd, en terecht! Hun liedjes doen denken aan Oasis en Blur van zo’n kleine tien jaar geleden maar dan een stuk hedendaagser. Hoewel er aan het eind van de set de sleur er een beetje in begon te zitten had de band veel lachers op de hand. Zeker toen de toetsenist de Madonna-cover ‘Material girl’ inzette. Voor de gelegenheid omgedoopt tot ‘Material boy’. Wantijpop had ook een echte Queen in huis in de vorm van Tasha’s World. De Soul-zangeres lijkt nu eindelijk voet in de Nederlandse klei te hebben. Op Wantijpop bewees Natasha Slagtand wederom dat ze geen kleintje is. De formatie Peter Pan Speedrock had het publiek vermoeid en totaal uitgeput achtergelaten. Tasha begon haar set dan ook met een praktisch leeg veld, maar vanaf het vierde nummer was het vooraan het podium weer dringen geblazen en wist de souldiva de Dordrechtenaren in te pakken met haar zoete soul en opzwepende podiumpresentatie. Alleen is het jammer dat de band van Tasha de laatste tijd zo is uitgedund. Zo heeft de Haagse toetsenist John Grutterswijk de band verlaten. Ook de percussionist is weg. Het tweetal is nog niet vervangen, waardoor de soul van Tasha, erg leeg klinkt. Volgend jaar is er weer een Wantijpop en wel op 11 juni. Misschien moeten we alvast een gokje doen welk aankomend talent uit regio Zuid Holland er dan staat. Legend In Our Mind? Drunk Tank? Doll House Drama? Chronicle Kings? Vertigo? Wie durft?