Eén van de markantste figuren uit de Haagse scène is zonder twijfel Tijn Twisk. Na vijf CD’s en het recentelijk bereiken van de finale van de wedstrijd ‘Speel Jij Op Parkpop?’ stapte de zanger onverwacht uit de metalband Noisy Act Of Protest (N.A.O.P.). Daags later werd hij alweer gespot in een strandtent op Kijkduin waar hij luidkeels ‘Let me entertain you’ van Robbie Williams ten gehore bracht. "Thuis en op de fiets zing ik alles, echt alles. Mijn stem kan veel aan en daar ben ik hard mee aan de slag." Aan het woord is Tijn Twisk, eens voorman van de succesvolle Haagse bands The Parlour en N.A.O.P.. Deze bands maakten in het verleden vele Nederlandse podia onveilig met hun opruiende act. Sinds kort is de zanger aan het repeteren geslagen met enkele vrienden. Deze samenwerking kenmerkt zich door "geen plicht, dwang of stress". Twisk kent drummer Rob Boshuijzen en gitarist Martin Hendriks vanuit de bar van het Haags Pop Centrum. Door de jaren heen heeft hij hun projecten (MissTreated, Timelock, Rosie) altijd met bewondering gevolgd. "Vlak niet uit dat we erg goed met elkaar overweg kunnen. Dat is misschien zelfs wel belangrijker dan muziek maken met elkaar!" Met N.A.O.P was dat soms wel eens wat minder geeft Tijn toe. Door de komst van twee kinderen was het voor hem vaak moeilijk om op tijd in de oefenruimte te zijn. "Ik had kenbaar gemaakt dat dit nog wel enige tijd kon duren. In elk geval totdat de luiers voorbij zijn. De gezichten werden steeds chagrijniger en dan ga je steeds meer met tegenzin naar de oefenruimte. Daarnaast was het muzikaal voor mij niet zo'n uitdaging meer. Ik had het gevoel dat ik bij ieder nieuw nummer wat Sham en Boozy maakten nagenoeg hetzelfde moest zingen. Zodra er iets van melodie in kwam moest ik, bij wijze van spreken, niet zo moeilijk doen en gewoon weer hard gaan schreeuwen." Met Rob, Martin en bassist Noud Maas brengt Tijn eigenwijze, pittige rock/pop. "Hits die iedereen kent, maar niet uitsluitend de geijkte dingen." De zanger schrikt niet terug voor een stukje Frank Sinatra ("’I'm such a big fan of the man") en ziet het als een uitdaging om te laten horen dat "een mannenstem lief of krachtig genoeg is om een nummer van Melissa Etheridge of Anouk te doen. Ik heb het gevoel dat ik muzikaal op ontdekkingsreis ben. In de loop van de jaren heb ik gemerkt hoeveel mooie en gave muziek er is. Nu kan ik het mierzoete 'Angels' van Robbie Williams afwisselen met rock, pop, jazz, blues en als het eventjes heel heavy moet klinken, kan ik dat ook. De grenzen zijn godzijdank weg." Is de kersverse pappa rustig geworden? "Gedoseerd rustig", nuanceert hij "En ja, misschien wel wat commerciëler. Maar ik zal nooit vergeten uit welk nest ik kom. Dit vosje verliest wel snel zijn haren, maar die streken zitten diep in mijn DNA geworteld." Volgens Rob Boshuijzen gaat Tijn vanaf nu "terug naar de basis. Iedereen kent hem van het stevigere werk, maar hij heeft natuurlijk heel wat meer in zijn mars. Dat gaat hij nu laten zien." Hebben ze al aan een naam voor de band gedacht ? "Ja en nee. Iets met Valentijn of PalesTijn misschien, hahaha. Maar we zijn een team, dus bedacht ik pas geleden dat Martin de broer van Jimi Hendrix kon zijn, en voorlopig hebben we nu dus 'Jimi's Train of Tickling Thunder'. Dat dekt de lading wel het beste." Buiten het coverwerk wil het team ook nieuwe nummers gaan schrijven. Tijn heeft de lol van het componeren weer helemaal terug. Hiervoor zoekt hij soms de rust van het Binnenhof op. "Daar pruttelen de ideeën naar boven. In mijn hoofd lijkt het op dit moment wel een feestdag tussen de geisers op IJsland!" Welke stijl hebben ze met die nieuwe songs voor ogen? "Geen stamp-metal of zo. Vooral oprechte emotie, verpakt in pakkende rock maar soms ook mierzoete, rustige songs. Misschien een vleugje Parlour-invloeden erbij. Ik hoop dat we mogen laten zien en vooral laten horen wat we kunnen. Den Haag is er een mooie broedplaats voor."