De Belgische band Vive la Fête staat niet direct om bekend om zijn doorsnee nummers. Het duo Danny Mommens en Els Pynoo, die het repertoire schrijven, vinden we dan ook uitermate geschikt om hun licht te laten schijnen over vijf Haagse bands. Tijd voor een luistersessie. We beginnen met 'Ashtray' van Qrio. Els ligt languit op de bank, Danny zit. Beiden luisteren aandachtig. Danny is sterk in het herkennen van invloeden. “In het begin hoor ik Sonic Youth, dan, als de zang begint, Pavement.” Els: “Muzikaal vind ik het zeer goed, maar de zang doet te veel denken aan Amerikaanse rockbands. Daar houd ik niet van.” Danny: “Voor een festival vind ik het geen slechte band. Ik heb wel wat met dit genre. Ik speel zelf in een grungebandje, The Sex Machines.” Els: “Ik vind het te weinig persoonlijk. Ze hebben te veel naar films gekeken en naar Amerikaanse groepen.” Het tweede nummer is 'It’s magic' van The Mashed Potatoes. Els lacht, Danny zegt bij het refrein “ik kan het nu al meezingen”. Els: “Ik vind dat goed. Het is grappig, omdat het niet logisch in elkaar zit.” Danny: “Ik hoor hier een speciaal accent. Doet me denken aan G. Love and Special Sauce. Ik vind het iets te funky. Ze maken grappige, eenvoudige teksten, maar er gebeurt weinig bij de instrumentale stukken.” Els: “Het blijft wel in je hoofd zitten.” Danny: “Het moet zéker op de radio komen.” Atombox met 'Quite mad' is het volgende nummer. Els: “Het is raar, ik vind het niet goed en niet slecht. Die hoge stemmen doen denken aan The Darkness. Ze mogen nog wat meer gaan experimenteren, dat het wat zotter wordt.” Over de productie is Danny niet te spreken: “Slecht gedaan. De blaster moet keihard staan. Daarom vind ik het moeilijk om er iets van te zeggen. Ik houd wel van dit soort muziek. Alleen dat skastukje. Ik heb het niet op ska-invloeden.” Els: “Wel tof dat ze lef hebben.” We gaan over op 'Trouble sweet tune' van Kopna Kopna. Danny: “Precies de Bollock Brothers en Stef Kamiel Carlens van Zita Swoon. En Porno for Pyros en Jane’s Addiction. Die twee bands hebben dezelfde zanger. Met dat ska-ritme heb ik niet veel. Maar het swingt wel. Het is helemaal niet slecht, maar er mag wel een saxofoon bij te pas komen.” Els: “Die overgang vind ik goed. Het blijft swingen, het valt niet uit elkaar.” 'Happy song' van Instant Mix is het laatste dat we laten horen. Els: “Mij doet dit niet zoveel. Danny: “Dit is beter geproduceerd dan de andere nummers. Ik vind het goede muziek. Dit doet me denken aan The Smiths, met die zanger, Morrissey. Je hoort er eighties invloeden in.” Els besluit met een positieve opmerking over Haagse bands. “Er zitten hier wel goede groepen.”