Woensdagavond 28 januari, het KNMI geeft een weeralarm. Ondanks de dreiging van een hevige sneeuwstorm, besluit ik deze avond naar Amsterdam te rijden, want het Haagse Grechko’s Doll mag deze nacht het kleine podium van Paradiso beklimmen. Terwijl in de grote zaal de Amsterdamse student zijn danspasjes kan oefenen, krijgen vier bands dankzij LiveXS de kans zicht te presenteren in de kleine zaal. Om half twaalf heropent Paradiso haar poorten, nadat eerder deze avond Tim Christensen een concert heeft gegeven. Binnengekomen haast ik me direct naar boven, waar het Tilburgse Lukewarm de eerste editie van Locals Only 2004 mag aftrappen. Locals Only is een initiatief van het gratis popmagazine LiveXS. Maandelijks worden beginnende bands gebombardeerd tot zogeheten Local Heroes. Behalve een lovende recensie, betekent dit ook een optreden in de Amsterdamse poptempel. De eerste band, Lukewarm, heeft een aantal goede songs, maar na zo’n koude heenreis en het wachten voor de deur, heb ik iets warmers nodig. Na Lukewarm is het de beurt aan het Haagse Grechko’s Doll. Bij het eerste geluid wordt duidelijk dat Mark van Dijk en consorten er deze avond geen gras over laten groeien. Het begin is letterlijk oorverdovend, spetterende gitaarpartijen worden begeleid door de ingenieuze bastonen van Vico Sneep. Met een 'kinky attitude' laat het viertal zijn charmes los op het publiek. Dat krijgt een hoogtepunt, wanneer de drumcomputer van stal wordt gehaald. Het is tijd voor ‘Disko’, misschien wel Greckho’s beste song. Het publiek swingt mee en het visitekaartje dat de band achterlaat lijkt te schitteren. Op traditionele wijze sluit het viertal de set af met het nummer ‘Nectarine’. Niet voor de eerste keer deze avond blijkt dat het geluid in de zaal boven de norm ligt. Bij sommige passages in het nummer wordt de geluidsbarrière ruimschoots gepasseerd. Bij de laatste tonen blijkt dat een groot deel van het publiek is verdwenen. Die staan waarschijnlijk al weer te dansen in de grote zaal. Direct wordt het podium weer klaar gemaakt voor de volgende band Sallyskunk. Die laat ik maar zitten. Het is al twee uur 's nachts en over vijf uur gaat de wekker weer. Leuk hoor, Paradiso, maar in het vervolg kies ik op woensdagavond toch liever voor het café in het Paard van Troje.