Zangeres/recensente Cecile Morel stond het afgelopen jaar zowel op als voor het podium. Haar boude uitspraken komen slechts voort uit passie. De beste optredens van Haagse afkomst: Naast veel geschreeuw en weinig wol waren er gelukkig ook nog andere acts. De mannen van Mental Marble bijvoorbeeld. Het drietal liet een ijzersterke indruk achter tijdens het Haganum Festival. Humor, talent én uitstraling gingen hand in hand. Of een verbijsterend goede Delise. Deze jonge fee heeft een zanggeluid waar veel van de oude garde nog een puntje aan kan zuigen. Tijdens de try-outs in het cafégedeelte van het Paard van Troje deed ze menig toehoorder verbaasd opkijken. Onlangs, tijdens de Grolsch Coverbox Rockdiva Night, liet zangeres/bandcoachBien Tadema horen wat inlevingsvermogen is toen ze Beth Hart’s ‘’Leave the light on’’ vertolkte. Een schouderklopje van Beth meer dan waard. Tja, verder vond ik de Hagenezen niet zo bijster interessant dit jaar. Communiceren met het publiek? Veel bands wagen zich er niet aan, wat onverstaanbaar gemompel daar gelaten. Geen wonder dat het publiek in grote getale thuis blijft. Met een soapster op TV heb je tenslotte meer oogcontact. De beste optredens op Haags grondgebied: Da’s even andere koek! De geweldige bandinteractie van Jan Akkerman en consorten in Bowlingworld Zuiderpark mag niet onvermeld blijven. Wat te denken van de intens versmolten samenzang van Amerikanen Darrell Scott & Suzi Ragsdale in Chalet Ockenburgh. Of de droomwereld waar zangeres Anneke van Giersbergen van The Gathering me in deed verzeilen tijdens de Haagse BinneNach. Pure topklasse! Helaas hebben veel mensen de energieke voordracht van Pascal Bruurs, zanger van de Bloody Buccaneers, tijdens het festival Haags Pop Podium Live, gemist omdat ze al klaar zaten voor de zoveelste voetbalwedstrijd. De beste Haagse CD: Zonder twijfel de CD Lawnmower Mind van Smutfish. Zanger Melle de Boer is uniek! Zijn zwarte teksten evenzeer. De CD ‘’Schizo’’ van Can-Of-Be heb ik nog niet beluisterd. Wel heb ik er al ontzettend veel over gehoord. Het afgelopen jaar kreeg deze band in elk geval veel complimenten uit de scène en dus is mijn goede voornemen voor 2005 dit schijfje eens aan een kritisch oor te onderwerpen. Het beste Haagse festival: De keuze van de organisatie om de BinneNach in Theater aan het Spui te laten plaatsvinden was een goede. Bettie Serveert, Eliza Gilkyson, Incense en The Gathering blonken uit op wat gerust een intiem feestje genoemd mocht worden. Door de uitstekende ‘’voor elk wat wils’’ programmering van Langweiligkeitfunf ontpopte deze dag zich tot een waar familiefeest. Het nieuwe Parkpop in het klein, zeg maar. Op het echte Parkpop zorgde Beth Hart tijdens haar eerste nummer gelijk voor kippenvel. Later in de set stond ze roerloos in de menigte die haar gretig betastte. Staat op mijn netvlies gebrand. Het dieptepunt van 2004: Hét dieptepunt van 2004 is dat veel cafés niet meer willen betalen voor optredende bands. Sommige cafés zoals Spetters in Zoetermeer maken het wel erg bont. Met het eerste optreden verdient de band niets. Als je bevalt mag je de volgende keer wel betaald spelen. Twee gigs voor de prijs van één. Dit verziekt de markt. In een band zitten is, zoals gitarist Rik Jansen van Asrai al eerder treffend verwoordde: ‘’een dure hobby’’. Die gitaren, versterkers en drumkits groeien nog steeds niet aan de bomen. Ik zeg altijd maar: mijn kapsel kost meer dan dat ik op een avond toucheer’’. Geen droog brood te verdienen in muziekland!! Oh ja, en dan heb ik het nog niet eens gehad over de toelatingseisen om aan een festival deel te nemen. Je moet op de Haagse Hogeschool zitten of multicultureel zijn. Pardon? Moet je niet gewoon goed zijn? En vanwaar die eindeloze preselecties dat zich voorrondes noemt? Het Spetters-principe in het groot……. Op deze manier snijdt het mes aan twee kanten. De bands treden weer op voor nop én de programmeurs laten zien dat ze besluiteloos zijn!!! Dé oplossing is om zelf festivals te organiseren zoals Instant Mix dat deed met hun Rock Heaven festival. Vlak voor het inzenden van dit stuk bereikte mij nog een droevig bericht: per 1 januari 2005 valt niet alleen het doek voor de Haagse zender Stadsradio maar ook voor het Naaldwijkse Radio Westland. Het zondagmiddagprogramma Helemaal Goud van Kees Visser schonk zeer veel aandacht aan ons Haagse bandjes. Nu is dat tijdperk dus voorbij. De spoeling wordt dunner. De maatschappij verhard, ook op uw radio. De geldkraan is nu echt dicht gedraaid. Herstructurering heet dat dan. Tja……. De belofte voor 2005: De CD van ‘songbird’ Delise die dit jaar ongetwijfeld uit zal komen. De aangekondigde docusoap van Di-rect op TMF. Hopelijk een écht kijkje achter de schermen bij de vleesgeworden lefgozertjes van Den Haag. Tot slot: het uitkomen van mijn co-write ‘’Going Places’’ op de Noorderslag/Midem verzamel-CD van Arising Artist. Zal het dan toch...?