Frontman Denny Haayen en zijn muzikale maatjes zien een jongensdroom werkelijkheid worden. Vertigo mocht afgelopen maandag en dinsdag in het Rotterdamse Ahoy optreden voor duizenden toeschouwers. Als één van de twee voorprogramma's van Live. Het andere voorprogramma was Jasper Steverlinck. Onder de noemer 'The Alternative' heeft Willem 'ex-Mojo' Venema een mooi programma in elkaar gedraaid. Een onbekendere band in de vorm van het Haagse Vertigo en de wat bekendere Jasper Steverlinck uit België. Live sluit de rij af en behoeft uiteraard geen toelichting. Als één groot brok enthousiasme en energie, springt Vertigo het podium op. Het is niet te merken dat de band pas een klein jaar bezig is. Vooraan is het dringen geblazen in het veld. Een groepje meiden proberen woest hun veroverde plek te verdedigen. Is het om Live te doen dat later op de avond speelt of is het de heren van Vertigo te aanschouwen? In de vijf nummers-durende set laten ze zien dat ze niet misstaan op het podium. Het geluid is erg goed en de nummers worden elk het publiek in gelanceerd alsof optreden voor duizenden toeschouwers dagelijkse kost is. Interactie met het publiek is er ook. Zanger Denny begint zijn armen in de lucht te steken en te klappen en zegt dat het leuk zal zijn als het publiek met ze mee doet. Aan dat verzoek wordt gehoor gegeven en een glimlach verschijnt op de gezichten van de bandleden. Als het laatste nummer ‘Give it Back’ wordt ingezet is het helemaal duidelijk dat de band formidabel in zijn vel zit. Denny rent als een dolle hond heen en weer of hij elk stukje van het podium tot zich wil nemen. Achteraf zijn de heren zeer tevreden. "Het was kort, maar erg gaaf om te doen. Bovendien waren we minder zenuwachtig dan de eerste dag, dat scheelt. Het was heel bijzonder”, vertelt Denny “Ik zag alles! De ringen waarin het publiek zat. Ik heb echt heel goed om me heen gekeken en van elke seconden enorm genoten. Je weet nooit hoelang het duurt voordat je weer voor zoveel mensen staat. Als het ooit nog eens voorkomt”. Als tweede voorprogramma is Jasper Steverlinck aan de beurt. Steverlinck en zijn band zijn geen onbekenden in het circuit. Met zijn aartsengelenstem weet hij een prachtige sfeer te scheppen in het grote Ahoy. Daarmee weet hij het overgrote deel van het publiek te imponeren. Ingetogen en breekbaar lijkt de boodschap te zijn die Steverlinck en zijn band wil overbrengen. Wellicht om niet te veel te verzanden in rustige passages gooit onze zuiderbuur er een flink aantal covers tegenaan; ‘This must be love’ van Madness, ‘Life on Mars’ van David Bowie en de all-time klassieker ‘Sympathy’, bekend van ondermeer Steve Rowland & The Family Dog, Marillion en Faithless. Daarna is het de beurt aan hoofdact, Live. Een machine wat na een paar nummers overgaat op de automatische piloot. Ed Kowalczyk lijkt erg op safe te spelen. Met een setlist, grotendeels gevuld met gouwe ouwe en krakers uit de periode van hun hitalbums, ‘Throwing Cropper’ (1994) en ‘The Distance to here’(1999) is er niets nieuws onder de zon. Wie de band de afgelopen vijf jaar één of meerdere keren heeft zien spelen weet halverwege het optreden eigenlijk precies wat er komen gaat. Helaas blijft ook nu weer de saaiheid niet uit. De band probeert het nog even om een oud U2 nummer het publiek in te slingeren ‘Running to stand still’, om wat later in de set ‘I Walk the Line’ van Johnny Cash vakkundig om zeep te helpen. Na 3 keer een toegift te hebben ingezet weten de Amerikanen nog steeds van geen ophouden. Waarschijnlijk kan een doorwinterde fan hier geen genoeg van krijgen. Ook in Ahoy laat frontman Ed Kowalzyk zijn politiek gebrabbel niet achterwege. Het is wederom Bush. “Ik heb er niet om gevraagd, geef mij niet de schuld”, aldus Kowalczyk. Vertigo staat aanstaande zaterdag 18 december in het voorprogramma van de Golden Earring in de Groennoordhallen te Leiden.