Je hebt eindelijk eens een zaterdagavond niks te doen. Ligt op de bank te zappen. Hé, Idols, de halve finale. Toch even kijken, iedereen zegt dat Boris uiteindelijk gaat winnen. Wat is dat voor figuur en kan hij echt wat? Een spannende wedstrijd is het niet, want het is een van tevoren uitgemaakte zaak. De vorige keer stonden er twee jongens in de finale. Nu er twee jongens en een meisje in de halve finale over zijn, moet één van de winnaars wel het meisje zijn, anders lijkt het of de jury alleen maar jongens kiest. Maud gaat dus door. En Boris vanzelfsprekend ook, dus JK kan het wel schudden. Wat ik me begin af te vragen is: waar gaat dit helemaal over? Ze staan wel met een bandje te zingen, maar het komt allemaal zo neppig over. Die jongens en meisjes worden in korte tijd klaargestoomd voor een rol als ster. Neem nou Boris. Bij de eerste auditie ziet hij er nog leuk uit, beetje alternatief gekleed, paardenstaartje, band om zijn hoofd. Nou, wat is daarvan over? De staart is eraf, de haren keurig, quasi slordig gekapt, flitsende outfits. En reken maar dat die jongen al een wurgcontract heeft moeten tekenen. Dit mag niet, dat mag niet. Krijg je een aanbieding om met René Froger in de Ahoy te staan? Pech, gaat niet door, staat niks over in het contract. Die Roger van Intwine was zo dom nog niet. Hij las het contact eens goed door en zei: ‘Nee, never, nooit niet.’ En nu redt hij het op eigen kracht, met zijn eigen bandje, staat op de leukste festivals en heeft zijn identiteit weten te bewaren. Die Boris heeft natuurlijk wel een boel voor op Jamai. Het lijkt me een slimme jongen. Met talent, hij beweegt zich goed, kan echt zingen en schijnt ook goed gitaar te spelen. Allemaal meerwaarde. Heeft een leuk koppie, een vlotte babbel, weet hoe hij mensen moet bespelen. Is niet zo piepjong als Jamai indertijd. Op je 23ste weet je wel zo’n beetje waar je aan begint. Hij zal de eerste Idols wel goed hebben bekeken. Natuurlijk krijg je niet ècht een kijkje achter de schermen, maar in muzikantenland is al lang bekend wat meedoen aan Idols in werkelijkheid inhoudt. Het kan niet anders of die kandidaten hebben een flink stuk mediatraining gekregen. Ongelooflijk hoe gewiekst Boris antwoordt op vragen. Dat moet van tevoren besproken zijn. Zoals bijna alles wat in Idols gebeurt. Ik pak Van Dale erbij. De eerste betekenis van idool is afgod. En een afgod is een valse godheid. En dat is nu precies de kern van het verhaal. Dit heeft weinig meer met muziek te maken. Hier worden valse goden gecreëerd met maar één bedoeling: een select groepje mensen heel rijk te laten worden. Boris zie ik zondagmiddag, signerend op het Spuiplein in Den Haag van twaalf tot halftwee. Hij doet zijn best om blij en olijk over te komen, maar oogt vermoeid. Zou hij niet stiekem denken: waar ben ik aan begonnen? Ik wens hem wijsheid.