Het eerste seizoen van Acoustic Alley in Theater aan de Steeg in Den Haag is uitstekend verlopen. De artiesten zijn blij, de bezoekers stromen toe. Een gat in de markt is met succes gedicht. De formule blijkt goed te werken. Een voorprogramma, dat nog niet wijd en zijd bekend is, geeft bezoekers een impressie van wat het waard is en verwerft zich daarmee wellicht een plaatsje voor een toekomstig optreden in Acoustic Alley. De hoofdact geeft het publiek waar het voor gekomen is. En meer. Dat maakt Acoustic Alley alleen al tot zo’n unieke belevenis. Artiesten die doorgaans in rokerige kroegen moeten optreden, tegen de bierkaai – dat wil zeggen, voor dronken, schreeuwerige klanten – treffen in Theater aan de Steeg een muisstil publiek. Het gevolg is dat de artiest zich ontspant, de bezoekers een kijkje gunt in zijn of haar zielenroerselen, nummers brengt die normaal niet op de speellijst staan en in is voor verzoekjes. De mond-op-mondreclame werkt goed, zodat tegenwoordig de optredens bijna altijd volledig uitverkocht zijn. Helaas zit het eerste seizoen erop. Als laatste trad Ad Vanderveen op met Can-of-Be in het voorprogramma. Een welgewaardeerd slot van een succesvol seizoen. Frank Bukkens, die samen met Marlies Willemsen Acoustic Alley organiseert, legt uit: “Wij zijn zelf liefhebbers van singer-songwritermuziek. Voor dit genre is te weinig podium. Voor het Paard van Troje trekken de artiesten niet genoeg publiek. Dus zijn ze veroordeeld tot kroegen, waar deze muziekstroming niet tot zijn recht komt.” Frank wendde zich tot het Theater aan de Steeg. “Ik stelde voor concerten te organiseren op de zondagmiddag.” Zijn formule werkte. “In het begin kwamen er ongeveer veertig bezoekers op af, de laatste optredens tussen de zestig en de zeventig. Dan zit het zaaltje ook wel vol.” De bezoekers krijgen waar voor hun geld. “Ze roemen Acoustic Alley om de gemoedelijke sfeer en het goede geluid. Artiesten zijn relaxed. Ze doen hun ding en nog wat extra’s. De aanwezigheid van de piano heeft voor leuke momenten gezorgd. Dat is een instrument dat ze niet zelf meenemen, maar als er een staat, willen ze er graag gebruik van maken.” De concerten hebben geleid tot een groep vaste bezoekers. “Maar ik zie iedere keer ook nieuwe gezichten.” Om aan artiesten te komen, was niet zo’n probleem. “Een aantal kende ik. Het balletje ging vooral rollen toen ik Ad van Meurs (The Watchman) had gebeld. Hij doet iets vergelijkbaars in Eindhoven. Hij gaf me een stuk of vijf namen. Dan kom je al snel bij Hugo Remmelt van Remmelt, Muus en Femke. Die is van het begin af aan heel enthousiast over het initiatief en promoot ons overal.” De gevraagde artiesten reageerden aanvankelijk aarzelend: “Het circuit is niet zo heel groot. In het begin stonden ze niet allemaal te trappelen, omdat ze niet wisten wat Acoustic Alley inhield. Na wat leuke recensies willen ze wel, dus nu dienen ze zich zelf aan.” Financieel lukt het nu om de middagen sluitend te krijgen: “Dat is erg meegevallen. Mensen zeiden tegen me: ‘Den Haag is verwend. Veel optredens zijn gratis.’ Dus voor hetzelfde geld was er geen kip op afgekomen en dan waren we na één seizoen gestopt. Het is ook niet ons beroep. We willen leuke muziekdagen hebben, waarop we niet toe hoeven te leggen.” Daarom blijft Acoustic Alley één maal per maand: “We gaan volgend seizoen door tot mei. In de zomermaanden hebben mensen geen zin om op een zondagmiddag in een donker zaaltje te gaan zitten.” Dit seizoen staat nog een initiatief op het programma, meldt Frank. “Tijdens het festival Langweiligkeitfunf op 15 mei is er een Acoustic Alley in De Boterwaag met om 15.00 uur 50Lux, om 16.00 uur Brian Webb uit Amerika met BJ Baartmans en om 17.00 uur Michael Weston King uit Engeland." Voor alle verwende mensen is de toegang voor deze concerten helemaal gratis. Verder staan voor het komende seizoen de volgende optredens in Theater aan de Steeg al vast: 3 oktober 2004: Ygdrassil, voorprogramma Eelco Romijn 7 november 2004: Eric van Dijsseldonk/Roel Spanjers 2 december 2004: Powderblue 6 februari 2005: BJ Baartmans/Eric de Vries 1 juni 2005: Eugene Ruffolo