Donderdag 13 oktober stond Fresku in Mezz voor de een-na-laatste show van zijn tour. De show was een voorproefje voor zijn ‘homecoming’ in Eindhoven. Met als voorprogramma Nobinh en het Hiphopjournaal dat voor de muzikale omlijsting van de avond zorgt, brengt Roy Reymound, ook wel bekend als Fresku, pure hiphop terug naar Breda.

Met het nummer ‘!’ komt Fresku het podium op, hij wordt vanavond ondersteund door een drummer, toetsenist en een dj. Na dit nummer zal ook Shadi het podium betreden en deze rapper blijft gedurende het hele optreden aan Fresku’s zijde. Het publiek laat aan het begin al merken welke nummers ze wil horen en roept verzoekjes naar het podium. Voor € 5,- wil de rapper nog best een verzoekje doen, meldt hij. 

Na een aantal nummers geeft hij aan dat hij nog niet helemaal comfortabel is op het podium. Het voelt voor hem nog heel onnatuurlijk omdat de artiest dit lang niet heeft kunnen doen. Daarnaast geeft hij aan een heel introvert persoon te zijn, wat een optreden voor een bijna volle Mezz niet makkelijker maakt. Een lang verhaal volgt, wat bijna een gesprek wordt tussen Fresku en het publiek. Het gaat over de coronapandemie, vaccineren en het feit dat hij van dit optreden wil genieten. De tour is nou eenmaal bijna afgelopen. 

‘Iedereenzaam’ volgt en sluit direct aan op het gesprek. Tijdens deze rustigere nummers bewijst de rapper dat hij een ware meester is met woorden, ook live. Maar hij houdt het ook interactief. “Ik zie de Mezz en ik denk: kunnen de mensen daar op de trap wel springen?” vraagt Fresku en beveelt de mensen om even te oefenen met springen. Na allemaal tegelijk een sprongetje te hebben gemaakt, zet hij een nummer in waar het publiek de les kan toepassen.

Fresku weet van een optreden echt een show te maken met humor en wat acteerwerk. Zo eindigt hij een nummer schreeuwend, valt dramatisch neer, pakt iemand uit het publiek stevig vast en schudt diegene even goed door elkaar.  Weer geeft hij aan te veel in zijn hoofd te zitten omdat hij moet genieten. Hij denkt niet alles te kunnen geven, wat niet te merken is. Tijdens een kwetsbaar nummer kapt hij het af omdat hij denkt de mist in te gaan. “Ik dacht dat we fout gingen, we gingen niet eens fout.” En het nummer wordt herstart, mooier en nog kwetsbaarder. Deze vorm van kwetsbaarheid geeft de show iets heel fragiels en moois. De rapper geeft aan onzeker en niet comfortabel te zijn, dat uit hij door zijn lyrics maar ook door dit direct tegen het publiek te zeggen. Om deze onzekerheid te uiten en er zo mee om te gaan heb je juist ballen nodig, en dat heeft deze artiest zeker.

Fresku sluit de show af in het publiek, tussen de mensen en vervaagt zo de achtergrond in. Hierna pakt het Hiphopjournaal de muziek weer op en er kan gedanst worden. Fresku liet Breda weer even zien wat hiphop betekent en dat hij de man is die bovenaan staat in Nederland. Een voorbeeld voor velen.