Op vrijdag 22 april streek Lucky Fonz III met zijn ‘Hemellichamen’ tour neer in Mezz. De troubadour bracht zijn buurmeisje van vroeger Eva van Manen mee als support act. De teksten en de unieke denkwijze van Lucky maakten het een avond vol heerlijke zelfreflectie, die extra lading kreeg door het overlijden van vriend en zanger Jan Rot.

In de grote zaal van Mezz staat om 20.30 uur opeens een dame met een gitaar op het podium. Eva van Manen krijgt de zaal muisstil met slimme gitaarpopliedjes en haar zoete stem. Door voorzichtig te spelen met het publiek gaat de aandacht niet verloren en wordt het applaus steeds harder. Vooral de songs waar ze haar productietalent laat horen vallen bijzonder goed in de smaak en brengen de juiste energie als start van de avond. 

Eva van Manen

Niet veel later stormt Lucky Fonz III het podium op. Vanuit de coulissen rent hij richting het publiek, staat op het puntje van het podium met armen wijd en pakt zijn gitaar. Zonder iets te zeggen laat hij een luid gejoel klinken door het publiek. Iets dat anderhalf jaar geleden toen hij voor het laatst in Breda was niet klonk, bij een door coronabeperkt concert. Hij begint zacht met ‘Dromers’. Met een mondharmonica om z’n nek, die af en toe en onverwachts hard wordt vol geblazen, brengt hij op een eigenzinnige manier songs recht in je hart. De liedjes worden één voor één met veel aandacht en precisie gebracht en zelfs uitgelegd. De muziek van Lucky Fonz III past niet in het klassieke straatje van meezingers, maar daar weet hij wel de oplossing voor. Voor ‘Ik heb een meisje’ spreekt hij gewoon af wanneer het publiek mee moet zingen en wat ze gaan zingen, om vervolgens heel tevreden te kijken als dat ook lukt. Het is de humor en zelfspot die Lucky zo’n enorme lading charisma geven dat uitstraalt op de hele zaal.

Tijdens het dansbare ‘Ik ben een sukkel’ wordt de sfeer nog losser. Met een drinkfles in de hand danst Lucky alle kanten op en begint Mezz te bruisen. Dat borrelende effect lijkt afgekapt te worden in een interlude waarin hij aandacht schenkt aan Jan Rot, de zanger die vanmorgen na een flinke strijd helaas verloor van kanker. Jan Rot was een goede vriend van Lucky Fonz III, het was dan ook voor hem een zware dag geweest. De openheid van de Otto Wichers, zoals Lucky echt heet, zorgt juist voor een vertrouwde en fijne sfeer. Als ode aan Jan Rot brengt hij ‘Ankie’, de bekende vertaling van ‘Angie’ van The Rolling Stones door Jan Rot. Zonder humor echter geen Lucky Fonz III, dus brengt hij nóg een ode met ‘Toedeloe’ van zijn nieuwe album ‘Hemellichamen’. 

Als de verrassende set richting het einde kruipt wordt voor de tweede keer vrijwilliger Julia vanuit het publiek op het podium gehaald. Met opnieuw één taak: op een knopje drukken. Het is een van de voorbeelden van hoe onwijs leuk het is om een concert van Lucky Fonz III bij te wonen. Een opstapeling van grappen, zelfspot, prachtige liedjes en improvisatiewerk van de bovenste plank. Hij beschrijft optreden zelf als iets onwerkelijks “omdat iedereen precies de andere kant op kijkt als jij”, toch voelt het alsof je naast hem op het podium staat. Lucky Fonz III weet met minimalistische muziek en onbeschrijfelijke woordkunst zijn wereld als geen ander aan je uit te leggen. Met een heerlijk toetje in de vorm van meezinger ‘Linde met een E’ en de nieuwste ‘Alles om je heen’. Wij zien Lucky Fonz III graag terug in Mezz en zijn goede humeur richting het einde verraadde dat hij Mezz ook graag weer terug ziet.

Lucky Fonz III