A Brighter Light - In Kannen & Kruiken
A Brighter Light staat vanavond als enige band in In Kannen & Kruiken. Deze vierkoppige folkpop band ziet er bescheiden uit. Later blijkt dit ook zo te zijn. “Ik blijf”, roept een man na het eerste nummer, terwijl hij zijn jas uit gooit. De band lacht en zet de volgende song in. Een akoestische gitaar en de zang brengen een frisse melodie die keurig binnen de perken blijft en makkelijk in het gehoor ligt. De cover van Britney Spears’ ‘Toxic’ lijkt in eerste instantie niet bekend voor te komen bij het publiek. Er zijn maar enkelen die het nummer kennen. Zodra er nog mensen binnen komen, zegt zanger Ted Griffioen: “Hallo, wij zijn A Brighter Light, een Britney Spears coverband”. De formatie is zeer toegankelijk en de nummers zijn radiovriendelijk. Het is geen straf om deze show uit te zitten en voordat we het weten, is het voorbij.

Mountain States - Café Vulling
De volgende band op het programma is Mountain States, een band uit Nijmegen. Een kwartier te laat zet deze dreampop-/indieformatie het eerste nummer in in een vrij lege ‘Vulling’. De meesten zijn al weggelopen om een andere band te gaan bekijken. Hoewel deze mannen hun best doen om het publiek te vermaken, trekken ze de aandacht niet. De interactie kakt daarom ook aardig in naarmate de show vordert. Een ander minpunt is dat de zang totaal niet te horen is. Ieder woord klinkt als ‘ahaaa’ of ‘grmmm’. Jammer, want zanger Dennis Wintjens moet een goede stem hebben als je andere recensies mag geloven. Helaas moeten we alweer door naar de volgende show: The Royal Engineers in café De Mot.

The Royal Engineers - De Mot
Het is al vrij druk als we café De Mot binnen komen. The Royal Engineers zijn niet volledig onbekend meer voor het Bredaas publiek. Eerder stond deze formatie al in het voorprogramma van A Polaroid View en had ook een eigen headlinershow in Mezz Kleine Zaal. Vanaf de eerste minuut geeft de band alles. Toch lijkt het publiek in eerste instantie afwachtend: niet meedoen met de cliché meezingstukjes, geen geklap. Ineens draaien de rollen om en staat vrijwel iedereen te dansen. Dat is nou net wat deze band nodig heeft om nog harder te knallen. Dat de bandleden stuk voor stuk kunnen zingen, laat ons iedere keer weer versteld staan. Zowel ballads als up-tempo nummers laten je geen moment stil staan. Een oorverdovend applaus volgt aan het einde. The Royal Engineers krijgt wat ze verdient.

The Wanderer - O’Mearas
The Wanderer valt deze avond in voor Magnetic Spacemen. De singer-songwriter is al ruim tien jaar bezig, heeft zelfs in het voorprogramma van Maaike Ouboter in Mezz gestaan, maar bekendheid zit er voor hem nog niet in. Een loepzuivere stem vult het café.  Zijn liedjes kennen allemaal een verhaal. Bij enkele songs vertelt hij het verhaal, maar bij de meeste niet. Dit komt mede doordat het publiek te druk bezig is met andere dingen. Een luisterend oor hebben maar weinig mensen vanavond. De interactie is daarom ver te zoeken, terwijl The Wanderer het meerdere malen probeert. Even voor middernacht sluit hij de show af en daarmee is Popronde in O’Mearas ook ten einde.

The Grand East - De Speeltuin
Met The Grand East sluiten we deze avond vol goede bands af. Van tijd heeft de band nog niet gehoord, want ruim een half uur na tijd beginnen de mannen uit Twente pas. In 2015 heette de band nog Texas Radio, maar dit heeft de formatie volledig achter zich gelaten. Als Texas Radio sloten ze overigens wél Popronde Breda 2013 af, ook in De Speeltuin. Terug naar de jaren ’50 en ’60, met lange haren en een vintage uitstraling. Bakken vol energie worden op het publiek gedumpt. Zanger Arthur Akkermans staat geen moment stil en ook de overige bandleden weten niet wat rustig betekent. Het is de perfecte band voor De Speeltuin. Een hammond orgel, scheurende gitaren en pompende drums omschrijven de muziek van The Grand East het beste. Met een goed gevoel sluiten we deze editie van Popronde af.