We beginnen met Jo Marches in Proost. Iets na half negen, want frontvrouw en zangeres  Johanneke Kranendonk is te laat, volgens haar als “een typische zangeres.” Die hooguit paar minuten maakt niets uit, het is ergens wel grappig om drummer Thomas Bosveld te zien bellen waar ze blijft. Het is lekker druk bij de start. De band uit Utrecht maakt synthpop met een sterk psychedelische en dromerige inslag in zowel spel als zang. Echte liedjes met veel variatie én herhaling. Jo Marches maakt veel indruk in discotheek Proost, dat een mooi podium biedt. Helemaal terecht vraagt Johanneke aan het slot nog om een applaus voor het licht. Dat is vlak na single ‘The Night’, die nog maar net begonnen is, met die bijzonder aanstekelijke single van Jo Marches.

Om half tien is O’Mearas bijna helemaal vol als Jeangu Macrooy start. De voorste helft luistert, de rest ouwehoert zoals dat gaat in een Ierse pub. Macrooy heeft geen introductie nodig en begint meteen aan zijn lied. De ruwe zang is sterk, zijn gitaarspel simpel en doeltreffend en soms zo minimaal mogelijk. Hij maakt folk met soul. Macrooy, 3FM Serious Talent, kwam twee jaar geleden uit Paramaribo om onder begeleiding van Perquisite zijn carrière door te zetten in Nederland. ‘Gold’ zet meteen de toon van zijn persoonlijke liedjes over opgroeien en ‘wie ben ik?’. ‘The Next One’ biedt een hoopvolle snik voor de liefde die hij net heeft verlaten. Macrooy houdt de aandacht vast, al worden de nummers na een tijdje te veel van hetzelfde. Met begeleidingsband is hij vast nog krachtiger.