Het is heel druk als Brahm begint in Bunker Tattoo. Gratis bier! want geen tapvergunning, maar dat kan niet de reden zijn. Dit power trio uit Amsterdam boeit vanaf de eerste seconde met hun blues die opschuift naar psychedelica en weer terug naar blues. Het is gezellig, er wordt gejoeld en de relatief lange nummers houden de aandacht vast. Brahm, met frontman, gitarist en zanger Bram van den Brekel brengt gevarieerd materiaal. Vaak ruig, met interactie en duckwalks. De invaldrummer doet het goed. Die keer dat Brahm een super rustig nummer speelt, werkt ook al. Toffe start.

Als we bij Hier & Dhaar aankomen, is Lakshmi nog aan het opstellen. Ze begint een kwartier later vanwege een vertraagde act bij de buren. “Ga gerust even kijken, maar kom je wel terug?”, vraagt Lakshmi voorzichtig. Nee, we blijven, want nieuwsgierig. De drummer is ziek vandaag. Speciaal daarom, en voor de eerste keer, hebben Lakshmi en bassist/toetsenist Sonja (o.a. Silverfaces) een aangepaste set voorbereid. Het experiment pakt goed uit, weet ook het publiek dat op verzoek steeds dichterbij komt. Lakshmi’s stem is fel en helder, het samenspel subtiel en afgemeten. Normaal is de donkere electropop ongetwijfeld harder, maar juist het toetsenwerk, de behoedzame samples en baspartijen en samenzang komen mooi samen in deze kapsalon. Het beste voorbeeld daarvan is uitschieter ‘Champagne’.

De Boulevard heeft hun concept ‘Herfstgeluiden’ gekoppeld aan de Popronde vanavond: Little Giant speelt met violiste Indra (Joris Dee, Cosmic Carnival) als we binnen komen, later zal Myllie Tunes nog spelen én in de theaterzaal is straks een alternatief feest met onder andere The Exploding Potatoes. Wij komen voor All The King’s Daughters, maar de folk zingende tweelingzusjes hebben afgezegd. Niek Pronk is hun vervanger, wel als officiële Popronde act. Niek heeft zijn gitarist en drummer meegenomen uit Utrecht. Het trio maakt op folk gebaseerde indie rock. De zang van Pronk is goed en met overtuigende emotie, maar het stemmen vooraf duurt lang en de nummers ook, zo blijkt. Last minute invallen is al lastig genoeg, met een kletsende en leeglopende Boulevard is het nog lastiger.

Bij St. Tropez verwachten we drukte in SamSam, want de mysterieuze band is stiekem gewoon Go Back To The Zoo met een iets andere opstelling en stijl. SamSam is het Breda Barst podium en het festival heeft ook promotie gedaan. De echte drukte begint als St.Tropez begint. Garage en rock ’n roll, met veel “whaaa’s” en “aaah’s” en goedkeurend hoofdgeknik in het publiek. St. Tropez heeft de herhaling en het rommelige van garage en ‘I Wanna Live In Saint Tropez’ is een enorm pakkende track. Het is druk, maar het is pas laat stomend, als bassist en zanger Lars Kroon zijn tweede rondje door de kroeg maakt, eindigend op een tafel. Eenmaal ervan af begint hij een beschaafde moshpit. Maar dat is dan al op het eind. We hadden iets hogere verwachtingen van GBTTZ goes garage.

Yakumo speelt rond middernacht op het 3voor12 podium in Mezz Kleine Zaal, waar de after party om te dansen al begon met Keljet. Spelen, want plaatjes draaien kun je Yakumo niet noemen. En de opstelling op het podium waar het duo achter staat ook niet: hier wordt live gemixt, getweakt en muziek gemaakt. Tropische techno noemen ze het en daar valt veel voor te zeggen, de beats zijn licht en luchtig en vol herhaling. Het is nog niet echt tropisch druk, blijkbaar boeien andere afsluitende bands zoals The Dirty Denims, The Brahms en A Polaroid View in de stad nog genoeg om het publiek daar te houden. Yakumo had best wat meer volk verdiend, al lijkt het duo het prima naar hun zin te hebben op het podium.

Gezien: Popronde Breda met Brahm, Lakshmi, Niek Pronk, St. Tropez en Yakumo. Binnenstad Breda, donderdag 19 november 2015.