Als je denkt dat The Fifth Alliance met het eerste nummer ‘Your Abyss’ direct de afgrond in gaat, heb je het mis. De zang begint rond de drie minuten en klinkt ietwat dromerig. De schelle gitaarklanken zorgen echter voor een spannend randje en het geheel bouwt op naar een climax. De screams van Silvia en de logge gitaarriffs geven het nummer, eigenlijk het hele album, een donkere sfeer. De drums aan het einde van het nummer zorgen voor een chaotische toevoeging. De tekst luidt: “Such a waste of time”, maar zonde van de tijd is het zeker niet. ‘Fall of Taira’ klinkt direct zwaar. Op het vorige album hoorde je hier en daar nog grunts, op ‘Death Poems’ blijven deze achterwege. De zang van Silvia, zang kun je het eigenlijk niet noemen, laten we het op screams houden, is sterk en heeft geen mannelijke grunt nodig. Titeltrack ‘Death Poems’ is favoriet. Overweldigend en meeslepend en bijna verwoestend voor je gemoedstoestand. Het album sluit af met ‘Dissension’, een track van bijna tien minuten.
In de poëzie is een sonnet/klinkdicht verdeeld over vier delen (strofen). Of de vier nummers refereren naar deze vier strofen durven we niet te zeggen, het zou wel een leuke link zijn. Wellicht vind je dit album niet bij elke muziekliefhebber in zijn of haar collectie, wij vinden ‘Death Poems’ een stevig en waardig album.