Zoals gezegd begint de avond met Screw Houston, een melodische hardcore band uit Utrecht. Deze mannen stonden eerder al op Bastard Fest, dus voor velen waren ze bekend. Het kleine podium lijkt geen belemmering te zijn. De band springt erop los en staat zowel op het podium als tussen het publiek. De zaal blijft enigszins tam staan kijken en ook de moshpit die door de zanger wordt begonnen, zet niet door. Dat de band barst van de energie is wel duidelijk: ze staan geen moment stil. Zelfs tussen de nummers door wiebelen ze op hun benen. Het ene na het andere nummer wordt opgedragen aan Otis.

Na een kort rustmomentje is het tijd voor Smash The Statues. De hardcore punk band uit de Achterhoek is onder andere bekend door hun politieke en sociaal bewuste teksten en heeft getoerd met bands als Strike Anywhere en Modern Life Is War. Vanavond staan ze voor het Bredase publiek, dat nog enigszins kalm staat te kijken. De zaal is ook pas voor drie kwart gevuld als de band aan hun show begint. De band zet een strakke show neer, waarbij vooral de nummers van het laatste album ‘Rise To The Occasion’ voorbij komen.

Dan is het tijd voor de band waar het de hele avond al om draait: Otis. Na tien jaar vol plezier te hebben opgetreden hebben de mannen besloten ermee te stoppen. Om er nog één keer een feestje van te maken, spelen ze vanavond hun allerlaatste show ooit. De zaal van de Publieke Werken is ondertussen volgestroomd en het bordje ‘Sold out’ hangt aan de deur. Buiten staan mensen teleurgesteld voor een dichte deur. Vanaf de eerste noten gaat het dak eraf. Moshpits beginnen en zanger Mario van Meer laat zich, na een paar mislukte pogingen om iedereen aan de kant te houden, meeslepen met de menigte. Het lage plafond hindert niemand om te crowdsurfen en ook Mario moet er uiteindelijk aan geloven. Het is een show waar de band tevreden en vol plezier aan kan terugdenken.

Na Otis en een uur muziek uit de jaren tachtig is het tijd voor afterparty band NØFX, dé Belgische NOFX-tribute band. Een groot deel van het publiek is er alweer vandoor en mensen die eerder teleurgesteld buiten moesten blijven hebben nu de kans om deze band live te zien. De band heeft er zichtbaar zin in en speelt het ene na het andere nummer. Het publiek mosht, springt en danst. “Nog 34 liedjes en jullie zijn weer van ons af”, grapt de band na een aantal nummers. Toch is het goed zichtbaar dat het een afterparty is: het publiek begint langzaam weg te gaan en het einde komt in zicht.

New Pokerface kan tevreden terugkijken op de zesde editie van Claiming The Crown. Het publiek en de bands hadden er zin in en Otis heeft een waardig afscheid gekregen.

Gezien: Claiming The Crown VI: Screw Houston, Smash The Statues, Otis en NØFX. Publieke Werken, zondag 26 april 2015.