Magnus live in Mezz: opzwepend, vernieuwend

Soldier’s Heart sterk in Breda

Tekst: Daniël Hereijgers, foto’s: Francois de Jonge ,

Magnus, de Belgische formatie van dEUS-frontman Tom Barman en technobaas CJ Bolland, bracht vorige maand het tweede album ‘Where Neon Goes To Die’ uit en besloot eerder deze zomer al om te gaan touren. Voor het eerst. Mezz Breda zat ook in het tourschema, onder de vlag van Ik Zie U Graag speelde de formatie, aangevuld met onder andere Tim Vanhamel in de Jupiler zaal. Soldier’s Heart mocht openen.

Soldier’s Heart, een Vlaams-Zweedse combinatie, is net terug van een korte tour in de Verenigde Staten. De ‘Nieuwe Lichting’ van Studio Brussel in 2013. Zangeres Sylvie Kreush danst in het begin vooral met haar handen. Het licht is vaak één kleur, meest paars of blauw, met witte spotlights die geregeld de glitters op haar outfit doen fonkelen. Een mooi beeld. Gitarist Laurens Marien en vooral bassist Ferre Marnef bewegen dromerig heen en weer. Soldier’s Heart maakt een boeiende combinatie van indie, new wave en dubstep. Met het soms vertragende en de fraaie zangstem van SX en af en toe het dansbare van Soldout. Niet toevallig twee acts met Belgische wortels (die al op Ik Zie U Graag optraden).

In een interview met BN/DeStem vertelde CJ Bolland vrijdag dat Magnus’ debuut ‘The Body Gave You Everything’ tien jaar geleden uitkwam als een plaat om op te zetten op weg naar de club om uit te gaan en dat opvolger ‘Where Neon Goes To Die’ meer een plaat is om bij af te zakken na een goed etentje of op de terugweg van een club. En dat hij op zijn drieënveertigste eigenlijk voor het eerst meemaakt om met een band op tour te gaan. Naast compaan Tom Barman is Magnus nu dus echt een live act met onder meer Tim Vanhamel (ex-Evil Superstars en Millionaire) op zang en gitaar, die op single ‘Puppy’ al meezong,  Joris Caluwaerts (ex-Zita Swoon) op toetsen en Christophe Claeys (ex-Balthazar) achter de drumkit. Op voorhand al een superformatie om ‘U’ tegen te zeggen.

Barman opent met een simpel: “Wij zijn Magnus. Live!” En we zijn vertrokken. Zelfs de wat serieuzere danceliefhebber of verstokte dEUS-fan is meteen mee. De eerste plaat is dan ook al van tien jaar terug. Beginnen met ‘The Pick-Up’, ‘Rhythm Is Deifeid’ en ‘Jumpneedle’, Magnus brengt de oudere clubgerichte knallers met verve en een groove waarbij meebewegen vanzelf spreekt. Wat op een album een herhalend sample is, is nu opeens een live gitaar. Vraag daar nog eens het talent voor van Tim Vanhamel en je ziet direct dat Magnus live leunt op de pilaren Barman, Bolland en Vanhamel. Zonder Caluwaerts en Claeys tekort te doen; het spel van Vanhamel is subliem en funky, zijn showmanschap overtreft zelfs dat van Tom Barman. Die zich dan weer fanatiek stort op tekst en gebaren en hier en daar een dansje.

De dEUS-frontman voelt zich duidelijk thuis in Mezz. Zowat alle nummers van de twee Magnus albums komen voorbij. Allemaal met de energie van een live band. Vanhamel pakt moeiteloos de tweede stemmen, zoals bij ‘Singing Man’ (de Mark Lanegan versie) en ‘Everybody Loves Repetition’. Al daar meteen het enige minpuntje te melden: hoe tof was het als Selah Sue die zanglijnen zelf kwam zingen? Echter compenseert Magnus het bij dit nummer dan weer door een lang, jazzy intro met gitaargepriegel en knippende vingers voordat Bolland de beat dropt. Ook ‘Regulate’ en ‘Puppy’ van ‘Where Neon Goes To Die’ zijn uitschieters. In de toegift is daar opeens ook dEUS-bassist Alan Gevaerts, verborgen onder een capuchon, om mee te spelen op ‘Pistolero Savy’, geeft CJ Bolland een daverend techno-slot aan een geweldige versie van ‘Assault On Magnus’ en komt Gevaerts nogmaals terug voor ‘Summer’s Here’.

Magnus live is een niet te missen sensatie, waarmee vooral Barman zijn kunstenaarschap fris houdt en CJ Bolland dan eindelijk eens met een bandje op tour kon. Volledig terecht onder de noemer ‘Ik Zie U Graag’.

Gezien: Soldier’s Heart, Magnus. Mezz, zondag 26 oktober 2014.