De avond begint met een optreden van Grandma's Gun Collection. De jonge band, net vijf maanden samen, bestaat uit Wouter Marijne (zang/gitaar) Basiaan Swart (gitaar) Simon Rombouts (bass) en Jasper Hendriks (drums). Zij brengen een mix van rock, indie en ballads die goed en lekker in het gehoor ligt. Wat direct opvalt, is dat GMGC beschikt over een energieke drummer. Jasper oogt inventief met zijn drumstokken en weet de aandacht te trekken, en te houden, met zijn bijna klassiek klinkende bekkenspel. Hij blijft de gehele set leuk spelen.

De bandleden hebben onderling een leuke interactie, helaas nog niet echt met het publiek. Deels heeft dit te maken met de schaarse opkomst, maar voor de jongens van GMGC mag het de pret niet drukken en zij spelen lekker hun set. Ze klinken relaxed, soms een tikkeltje harder en af en toe een beetje 'roadachtig'. De band mist hier en daar nog een beetje kracht en dat is te horen wanneer de muziek aanzwelt. In verhouding blijft de zang achter, maar de band heeft zeker potentie en is druk bezig met het regelen van nieuwe optredens. Ze zijn jong, gedreven en in de bloei van hun leven en reizen het land af om nieuwe gigs te regelen. Breda, "trek je ruimtepakje aan" want GMGC is te zien op 21 maart tijdens de POBparade.

De tweede band die het podium mag betreden, is The Office. Arend van Beurden begint met zijn drumwerk en vervolgens komen gitarist Jan Jongenotter, bassist Maurice van Kampen en zanger Stefan Boogaard, met zonnebril, één voor één op. Een enkeling danst en Stefan hopt zelf op en neer terwijl Arend even zijn stokje verliest. Al met al spelen ze rustig door en laten inderdaad een seventies rock 'n' roll geluid horen met een klein beetje indie. De bandnaam verwijst naar het kantoor waar Arend en Jan hebben gerepeteerd. Dat wil de band ook in hun optreden naar voren laten komen, maar wij hebben de link niet echt kunnen leggen. Is het het colbert van Stefan? Het is een leuk idee, graag zien wij hier dan de volgende keer meer van. Stefan zingt al zittend op de bassdrum en onze aandacht verslapt enigszins. Toch lijkt er halverwege de set meer leven in de brouwerij te komen en vraagt Stefan of wij zin hebben in echte harde rockmuziek. De band wordt vervolgens voorgesteld, gevolgd door een solo, en wanneer Stefan zijn naam wordt genoemd, zet hij zijn keel open. Wat ons betreft had hij dat veel eerder mogen doen!

Trouwens: Mezz heeft de geluidsinstallatie in de Kleine Zaal net veranderd, de boxen, voorheen aan de zijkant van het podium, hangen nu aan het plafon. Een beter geluid én voor fotografen een beter beeld om nóg mooiere plaatjes te schieten!