Drumster Nienke Overmars is al een bekend gezicht in Breda: samen met Case Mayfields' project Girl Beard liet ze vorig jaar al indruk achter met hun alternatieve bluesrock in De Vrachtwagen tijdens Popronde. The Silverfaces is echter psychedelischer dan Girl Beard en is geïnspireerd door Led Zeppelin, The Doors, Pink Floyd en Jack White. Dat deze laatstgenoemde een inspiratiebron is voor de band, zal je niet verbazen als je kijkt naar het uiterlijk van zanger en gitarist Jesse Koch. Met zijn strakke broek, puntschoenen en lang, krullend haar speelt hij solo na solo. Links van hem verschuilt bassiste Sonya Vos zich achter haar lang krullende, rode haren, terwijl ze met kleine passen over het podium beweegt. Achter het drumstel slaat Nienke haar stokken bijna kapot, terwijl je je afvraagt of de toetsen van Martin Scheppink de avond zullen overleven.

Het beginnummer ‘For You, My Love’ laat het publiek vanaf het begin af aan al schrikken, door de energie die ze er meteen ingooien. Over het geluid van de bekkens heen hoor je zware baspartijen en schreeuwende gitaarstukken, gevolgd door de rauwe stem van Jesse en het elektrische orgel van Martin. Het publiek wordt steeds beweeglijker als Jesse vervolgens zijn vaardigheden op de gitaar inzet, waarna ook Martin zijn klasse mag bewijzen. Deze solo's zorgen ervoor dat de nummers lekker in elkaar overlopen en het optreden erg energiek is.

Het nadeel is echter dat bij de rustige nummers, zoals ‘Look Into The Dark’, de aandacht van het publiek minder wordt. De rustige nummers zijn veel minder muzikaal. Het klinkt zelfs een beetje saai. En omdat de zaal ook erg drukbezocht is, ontstaat er snel rumoerigheid en onrust. Koch grapt echter even over het luidruchtige publiek en speelt fel verder om het concert uiteindelijk af te ronden met ‘Brothers’. Half rollend over de vloer laat hij zijn gitaar voor de laatste keer door de Kleine Zaal schreeuwen, terwijl de rest van de bandleden hun spatje laatste energie opmaken. Volgens Jesse Koch was dit het langste optreden in de nog korte The Silverface historie. Zo zei hij tussen de nummers door: ”We hebben nog nooit zo lang gespeeld als we nu zullen doen.”

Het, net iets minder dan anderhalf uur durende, optreden verraste het publiek, ook omdat de band kwam met nooit eerder gespeelde nummers. ”Jullie hebben dus een primeur,” aldus Jesse Koch. The Silverfaces bewijst dat Mister and Mississipi niet het enige talentvolle project is dat voortvloeit uit de Herman Brood Academie. Als ze zo doorgaan, kunnen ze hun grote ambities zeker waarmaken. Het is eigenlijk al een schande dat dit concert gratis was...

Gezien: The Silverfaces. Mezz Kleine Zaal, vrijdag 7 maart.