In de Bruine Pij begint de Tweede Paasdag met Back At Seven, voorheen uit West-Brabant, sinds vorig jaar uit Tilburg. Een halfvolle Pij die wil luisteren, dat is niet verkeerd om kwart over vier en Back At Seven weet daar goed mee om te gaan. Het is met name zangeres/gitarist Denise de Wolff die de aandacht trekt met een uitbundige performance en sterke stem. De overige bandleden willen waarschijnlijk wel, maar kunnen zich niet echt profileren, het bandgevoel ontbreekt een beetje. Ook niet als gitarist Daan Rijnders  in ‘Conversation II’ een prominente tweede stem heeft. Leuk opgewekt rocknummer met een indiegevoel. Back At Seven was pas nog te gast bij Friday On The Rocks en het zal vast niet de laatste keer dat we deze alternatieve rockband hier, of in de buurt, kunnen zien.

De POBparade is nieuwe dingen ontdekken en zien hoe 'ouwe rotten' ervoor staan. Merel Simons is zo’n ouwe rot, al is ze nog steeds maar 23 jaar en woont ze al tijden niet meer in Breda. Simons is tegenwoordig frontvrouw van Balkan-/gypsy-band Amariszi en reist daarmee zowat heel Europa af voor optredens. Maar voor MOTI of een sessie in de Lutherse kerk en nu ook de POBparade komt ze gerust solo spelen. Mezz Kleine Zaal luistert aandachtig naar de altijd mooie liedjes zoals ‘Summerbreeze’ of een lied losjes gebaseerd op het verhaal van ‘Vanilla Sky’, tof om te zien dat Merel ook solo gewoon liedjes blijft maken en komt uitproberen in Breda.

We springen ook even binnen in Catch 22 waar het gezellig druk is en, helemaal achteraan, Fake Plastic Dads speelt. De gelegenheidsband die eerder voor POBs Friday On The Rocks Integraal avonden ‘The Bends’ van voor tot achter speelde, heeft voor vandaag het Radiohead repetoire uitgebreid met onder andere ‘Creep’, ‘Paranoid Android’, ‘Electioneering’ en ‘Karma Police’, maar ook Coldplays ‘Yellow’ en een vleugje Nirvana komen voorbij in de set van gelouterde muzikanten. Normaal zouden we een coverband overslaan, maar voor je het weet, moeten we weer twee jaar wachten op deze Fake Plastic Dads. Foto’s van het optreden vind je in dit fotoverslag.

Op naar de band met het meest vernieuwende indiegeluid van deze Tweede Paasdag: June uit Zundert. De soundcheck duurt lang en tijdens de show is daarover voldoende te klagen, dat lijkt bij Vulling te horen, maar de speeltechniek en de energie heffen die negatieve balans totaal op. June is getergd, wat zich vertaalt in strakke versies van de opgewekte rocksong ‘Strong Suit’, oude bekende ‘Pessimist’ en natuurlijk de huidige single ‘Pon Ki Pon’. Het vijftal vervangt de gitaar steeds meer door electronica en afwijkende geluiden met een alternatieve indiepop sound. De nieuwe volwassen songs smaken naar meer en kunnen best wel eens deuren gaan openen.

De eer om de POBparade traditioneel af te sluiten, is dit jaar voor Lost Lions of India. Ze staan voor vijf kwartier gepland, al geeft frontman Tom Neven vooraf wel aan dat “de deal is” dat zij eerst een half uur LLoI materiaal spelen en daarna in een oogwenk transformeren naar Dynamic Disco Monkeys, het Red Hot Chili Peppers tributeproject van Lost Lions of India. Het is zo broeierig in Het Hijgend Hert dat de ruiten al snel beslaan, ook omdat de Lost Lions veel volk hebben opgetrommeld en andere bands ook komen afronden in Het Hijgend Hert. Met helaas ook hier wat onnodig rondzingende gitaren. Met de catchy eigen tracks ‘Anytime’ en ‘The Fix’ hebben Neven en zijn mannen het publiek al snel mee en ze experimenteren nog met nieuwe nummers ‘Nanana’ en een nummer over de geneugtes van de zaterdagavond. Wie LLoI kent, weet dat ze hun mosterd voor een gedeelte bij de Red Hot Chili Peppers halen, daarom is de overgang klein en krijgt de bomvolle POBparade een herkenbaar slot met drie kwartier RHCP en ‘Give It Away’.