There There won dit jaar de tweede editie van POBs PopRock Bandwedstrijd en verdiende daarmee een optreden in de Speeltuin. De vierkoppige band maakt alternatieve rockmuziek aangevuld door een synthesizer en drumpad. De bandnaam is afgeleid van het gelijk genaamde nummer van Radiohead. Deze inspiratiebron is terug te horen in de muziek, maar door de lage stem van zanger Joep Gudde en de elektronische invloeden, heeft de vierkoppige band echter ook iets weg van Editors. De set bestaat uit opbouwende, afwisselende eigen nummers, die goed uitgevoerd worden. Het geluid van Jeroens synthesizer staat in harmonie met de behendig gespeelde gitaarriffs van Joep. Aan het begin oogt de jonge band wat houterig, maar na de cover 'Radioactivity' zet de band de zenuwen van zich af: dit nummer van Kraftwerk wordt op een gewaagde manier gecoverd, inclusief alle toebehorende bliepjes en piepjes. Je zou denken dat een nummer van Kraftwerk niet tussen de alternatieve rockmuziek past, maar There There laat het passen. Ze bewijzen dat ze verdiende winnaars van de POB PopRock Bandwedstrijd zijn.

In Mezz Kleine Zaal is het om half acht de beurt aan Envy The West om de half gevulde zaal te vermaken met hun gruizige indierock. Ze zijn onderdeel van de Bad Kids party van Locals United. Dit 'vermaken' lukt voor de liefhebbers van droevige muziek; de nummers worden zorgvuldig en strak afgewerkt, maar het optreden is niet erg afwisselend. Zanger Pim Derene staat ook een beetje ongeïnteresseerd op de planken. Al wordt zijn humor en droge interactie goed opgevangen door het publiek: ”Het volgende nummer is een beetje surfachtig. Houden jullie ook van surfen?” Jammer, want de Roosendaalse band werd verkozen tot deelnemer aan het nieuwe project Proud Of The South, het coachingstraject van zes Brabantse poppodia en BKKC.

De Ierse pub van Breda, O’Mearas, stond rond half elf flink vol, toen MacSwordfish, na wat problemen met de bassdrum, begon met spelen. Binnenkort komt hun nieuwe plaat 'Instigator' uit en Eerste Paasdag was je kans om wat nieuwe nummers te horen. De bluesrockband speelt deze avond zo ruig dat zanger Victor Wasser aan het begin moeite heeft om boven de gitaren uit te komen. Naarmate dit hem lukt, schreeuwen zijn stembanden van laag naar hoog in de nieuwe nummers, terwijl oude nummers het publiek nog losser maken. Zo wordt er geklapt bij ‘Dr George And The Magical Antidote’ en meegezongen met ‘Love Pollution’ en ‘Rooftop Dancing Monkeys’. Anderzijds zijn de nieuwe nummers van de Bredase band intenser en een tikkeltje experimenteler, maar op de juiste momenten even hard als voorheen. Het nieuwe nummer ‘Instigator’ kan zelfs gezien worden als 'hardste nummer' van MacSwordfish en doet het dan ook goed bij het Bredase publiek. Door hun energieke optreden ontvangt de band na hun laatste nummer een welverdiend “we want more”. MacSwordfish laat dan nog één keer de zweetdruppels over de gitaarsnaren lopen: “Omdat jullie zo'n vet publiek zijn.”
Bekijk ook MacSwordfishs nieuwste clip 'Instigator' hier rechts.