Dead Elvis herrees weer in Breda met een geweldige “Oe-i-ah-ah”

De Swamps hebben het zwaar na The Great Munzini

Tekst: Daniël Hereijgers, foto’s: Victor van Zutven ,

WanTwo Trash had weer eens een uitverkocht huis in Mezz Café, afgelopen zaterdag. Letterlijk aftellen: van driemansband The Great Munzini & The Astonishing Sotos naar lokale tweemansband De Swamps naar Dead Elvis & His One Man Grave, het beloofde op voorhand weer een rommelig rockend avondje te worden in het café. Catering: Dokter Worst.

The Great Munzini & The Astonishing Sotos, een drietal getulbande rockers met zonnenbrillen op, is de eerste act. Twee gitaristen met in het midden The Great Munzini met twee drums. Meer is het niet. De twee Soto’s op gitaar zingen van “Yeah, yeah, we are The Sotos!” en de  toon is gezet. Publiek geheim: deze band met spirituele Indiase inslag is eigenlijk drie one-man-bands in één. Alledrie gewend om alleen het publiek bezig te houden, daarom brullen ze waarschijnlijk ook zo hard. “Time to upgrade your souls with some karmatwist!” roept The Great Munzini en een rock’n roll nummer om op te twisten volgt. Zeer dansbaar en vol vuur gebracht. Net als de rest van de muziek: dan weer stevige rock’n roll maar vaker surfpunk. The Great Munzini & The Astonishing Sotos zet de boel op stelten. En viert het 1-jarig bestaan van hun eigen onafhankelijke label: Monster Mash Records.

De Swamps heeft het zwaar. “Wij zijn hier ook voor jullie,” geeft zanger Robert het publiek nog mee als de set net over de helft is, maar het baat weinig. Zijn tweemanband met drummer Robert, een uitstapje van Roberts band Milwaukee Wildmen, is na een swingend optreden op het Wantwo Trash festival in de zaal van Mezz in mei zo’n beetje uitgegroeid tot huisband van Wantwo Trash. Maar helaas, De Swamps begint sterk met ‘Rumble In Brighton’ van The Stray Cats, de strakke rockabilly komt niet echt aan bij het publiek. De pech van na een verrassende openingsact en een hoofdact van naam te moeten spelen.

Dead Elvis & His One Man Grave, blijkt toch dé reden dat het vanavond uitverkocht is. “I wish it could be Halloween every day. Because you could be dead like me before you know it.” Muzikaal is deze zombie Elvis waar Wantwo Trash voor staat. Alleen, met gitaar en voetdrum het publiek vermaken. De zombie Elvis brengt zijn rauwe horrortrash en garagerockabilly met een dik, bijna onverstaanbaar Elvis-accent. Een grappig eerbetoon aan The King en dansbaar in alle eenvoud, succes verzekerd. En de mensen weten het, van China, Thailand en Japan (De Asian Zombification Tour 2013) tot Brazilië, Duitsland en Nederland. Dead Elvis sluit af met het geweldige ‘She Said’, vanavond een zeker tien minuten durend verhaaltje waarin de hoofdrolspelers die Dead Elvis op zijn kerkhof tegenkomt, continu reageren met “Oe-i-ah-ah”, wat het publiek dan natuurlijk terug zingt. 

Gezien: WanTwo Trash met The Great Munzini & The Astonishing Sotos, The Swamps, Dead Elvis & His One Man Grave. Mezz Café, zaterdag 2 november 2013.