Het Antwerpse Bed Rugs start de avond rustig en vrij ingetogen in Mezz Café. De band bracht in twee jaar tijd de albums ‘8th Cloud’ en ‘Rapids’ uit, waarvan je de single ‘Blinds’ regelmatig op Studio Brussel kunt horen. Bed Rugs brengt prettige psychedelica verwant aan de late helft van de jaren zestig, vermengd met indie pop met Beatles invloeden. Je kunt het minder treffen aan het begin van deze Ik Zie U Graag slotavond. Dat zowel de gitaristen Stijn Boels en Yannick Aerts als drummer Noah Melis om beurten de eerste stem zingen, maakt het concert des te boeiender. Op 22 mei verzorgt Bed Rugs nog het voorprogramma van Jacco Gardner in Paradiso. De eerste Nederlander sinds De Jeugd Van Tegenwoordig en The Opposites die potten breekt bij onze zuiderburen en die ook sixties indie pop maakt. (DH)
De zondag van Ik Zie U Graag 2013
Bed Rugs, Wolfram, Dez Mona, Protection Patrol Pinkerton, The Me In You, Flying Horseman
Ik Zie U Graag, het Belgenfestival van Nederland, is dit jaar weer terug en beslaat weer drie dagen. Dit is ons verslag van de zaterdag met onder andere: Bed Rugs, Wolfram (solo-project van Winther frontman Wolfram Ghesquière), Dez Mona, Protection Patrol Pinkerton, The Me In You, Flying Horseman. De lat ging omhoog, heel hoog.
Winther - Wolfram solo
Wolfram Ghesquière, frontman van de groep Winther, staat vandaag solo op het kleine podium in de zaal. Hij heeft wel jazz-pianist Wout Gooris meegenomen om hem te begeleiden. Ghesquière krijgt te maken met een aandachtig luisterend publiek en ontvangt weinig feedback op zijn pogingen contact te leggen. Dat lukt hem zeker wel met zijn liedjes. Het is heel stil als Wolfram met hese, haast fluisterende stem zijn veelal poëtische, droevige teksten brengt. De 26-jarige zanger verklapt na het optreden van Dez Mona in een sessie ‘Klappen Met Willem’ dat liefdesverdriet toch de gemakkelijkste bron is en dat opgewekte nummers schrijven bij hem nooit goed uitpakt. Klappen Met Willem werd overigens van de steenkoude Pintelier naar binnen gehaald. De set van Wolfram heeft een goed aantal nummers van de band Winther. Pianist Gooris speelt uitstekend en is ook belangrijk bij het zetten van de blues- en jazz-ondertoon, ook als is hij geen vast onderdeel van Winther. Vier liefdesliedjes als slot want “het festival heet immers Ik Zie U Graag…” waarbij zelfs het opgewekte slotnummer ‘You Still Love Me’ nog een verscheurende indruk achterlaat. (DH)
Na Wolfram gaan de gordijnen voor het podium direct open en begint Dez Mona meteen te rocken met ‘Soon’ van de recente plaat ‘A Gentleman’s Agreement’. De band heeft langzaam ontpopt van duo tot (ook) een gedegen rockband. Zanger Gregory Frateur is op blote voeten het middelpunt, maar alle muzikanten hebben hun eigen belangrijke rol. Noem het Belgisch vakmanschap: de bassist speelt ook contrabas, de drummer ook cajon, gitaristen Tijs Delbeke (frontman Sir Yes Sir) en Sjoerd Bruil (Broken Glass Heroes, Sukilove) zingen mee en toveren fraaie solo’s en spookachtige, vervormde geluiden uit hun gitaar. De band heeft een accordeonist. De variatie is enorm, de zang van Frateur heeft vaak wat weg van Antony & The Johnsons en is indrukwekkend. Een oude single ‘Suspicion’ komt voorbij en veel materiaal van het vorig jaar verschenen nieuwe album. Dit optreden is pas het tweede van Dez Mona sinds die plaat, het eerste was in de Brusselse AB. Ronduit fenomenaal is ‘A Part Of Us All’, een-na-laatste in de set, van de opera Sága waarbij Delbeke, Frateur en Bruil steeds een paar regels om de beurt zingen en er ondertussen ook een verbale rode draad is. De band maakte deze plaat als zogenaamd Gesamtkunstwerk met onder andere het orkest Baroque Orchestration X. Dez Mona is in grootse vorm vandaag en maakt er echt een zondag voor fijnproevers van. (DH)
The Me In You is voor Ik Zie U Graag in een kleinere bezetting naar Breda afgereisd. De normaal gesproken vijfkoppige band brengt nu gedrieën een uitgeklede versie van tracks van hun debuutalbum ‘Forgotten Clothes’. In België scoorden zij al een bescheiden hit met de van dit album afkomstige ‘The Girl in Armour’. De kunst van het liedjes schrijven verstaat The Me In You. Melodische zanglijnen die bijna meteen mee te neuriën zijn worden ondersteund door subtiele gitaarpartijen en zo nu dan toetsen. Hoewel The Me In You met de gehele band net wat spannender is, doet dit niets af aan het feit dat ze een prima opmaat voor de slotshow van Ik Zie U Graag 2013 vormen. (AdV)
Protection Patrol Pinkerton, of PPP, is op papier één van de luchtigere opvullers tussen de klasbakken Dez Mona en Flying Horseman. Het jeugdige groepje is opgewekt en vol goede bedoelingen naar Breda gekomen. Doet een beetje denken aan Vampire Weekend, qua zonnige stemming en samenzang, al haalt die het Amerikaanse niveau net niet. Hoeft ook niet. Zanger Jelle Denturck doet zijn uiterste best om te overtuigen vandaag en dat werkt. Fijne dwingende baslijnen ook. PPP heeft een pak leuke nummers die heel dansbaar en soms wat harder zijn. Al met al een tof bandje uit Tielt, probeer de huidige single ‘Future = Our Home’ maar eens uit je hoofd te krijgen na een of meerdere keren luisteren. Vroeg lentehitje. (DH)
De zondag was al voor fijnproevers, Flying Horseman legt de lat op recordhoogte. Enkel nog de band van Bert Dockx is nu in Mezz, geen Klappen Met Willem meer, geen klein podium, geen Pintelier, café- of dj-set. Flying Horseman uit Antwerpen rondt Ik Zie U Graag af en amai, wat is het goed. Minutenlange gitaarkunst van geweldenaar Dockx, een bassist met strijkstok en de zusjes Maieu die van ‘oehoe, oehoe’ zingen en de toetsen van onder andere een oude Crumar bespelen. Adembenemend en onnavolgbaar, bijna postrock en diepe, donkere roots rock. En wat al niet meer, de ervaring is meeslepend. Ga dat maar eens uitleggen aan iemand die deze band, of Dockx’ zijproject Dans Dans of Blackie & The Oohoos van Martha en Loesje Maieu, niet kent. Zoek op YouTube de Tenace Sessions met Flying Horseman maar eens op. Titels, nummers, ze doen er weinig toe: Flying Horseman is een ervaring die hoe dan ook boeiend is. Niet meer dan terecht dat deze act onvermijdbaar is geprogrammeerd voor de festivalganger vanavond. Het is of meegaan in deze “ultieme soundtrack voor de nacht” of afhaken en naar huis, vroeg de winterkou van een verlate lente in. Dat kan altijd nog, nu zijn er dwingende gitaren, snijdende ritmes waar je niet aan kunt ontsnappen en het slot van een mooi weekend. Ik Zie U Graag had niet beter kunnen eindigen. (DH)