Wat verlegen en timide start I Am Oak met het eerste nummer in een uitverkocht Mezz Café, gevuld met vooral jonge mensen. Veelal fans, zo blijkt. Enthousiast wordt er geklapt en  gejuicht. Na een aantal nummers spreekt frontman Thijs Kuijken de zaal  toe. Hij geeft aan dat hij verkouden is, maakt wat grapjes en maakt de sfeer er alleen maar beter op. Steeds betrekt hij het publiek bij de show en die interactie is ontwapenend, ook voor de  overige bandleden zelf die  ontspannen en met veel plezier spelen.

Nummers als ‘Palpable’, ‘Roam’, ‘Grown’ en ‘Reins’ worden gespeeld. Ondanks dat het geroezemoes in het café hoorbaar is, laat de band zich niet afleiden en spelen heerlijk ruim twaalf nummers. Na ongeveer een uur bedanken ze het publiek om vervolgens nog een toegift te spelen. "Smakelijk eten!", roepen ze de zaal toe en ook dat wordt onder luid gejuich ontvangen. De band mengt zich onder het publiek, hun openheid is net zo mooi als hun muziek.