Muziek
Satellite Stories maakt blije springindiepop die uitermate geschikt is voor half acht op de festivalavond. Als je niet wil inkakken, maar gewoon even onbekommerd wil feesten bij een niet te moeilijke band.
Plus
Precies voor dát doel, heeft Satellite Stories songs als opener Blame The Fireworks. Rete-catchy en precies op de juiste snaar. Bovendien is de band sympathiek en heeft voorman Esa Mankinen genoeg podiumervaring om te weten hoe hij een festivalpubliek inpakt. Meeklappen, spingen, dansen, hij kent alle truukjes en past ze succesvol toe op het veldje voor het Amstelpodium.
Min
Satellite Stories heeft nog een truukje, eentje dat de band daadwerkelijk in iedere song toepast. Coupletje, refreintje met hoge noten en twee akkoorden. Zo maak je het jezelf moeilijk als band, want je moet harder werken om de aandacht van het publiek erbij te houden. Halverwege de set begint inwisselbare hook van de nummers te vervelen.
Conclusie
Gelukkig bewaart Satellite Stories een blokje van drie ijzersterke songs - Sirens, Family en Kids Aren't Safe In The Metro - tot het laatst. De vallende schemering, podiumverlichting en miezerregen zijn een sfeervol decor voor dit deel van de show. De dansende mensen met paraplu's zorgen ervoor dat er toch een mooi feelgood-einde aan dit optreden komt.
Cijfer
8
#BB13: Niet moeilijk doen, maar dansen bij Satellite Stories
Blokje sterke songs en sfeervolle setting zorgen voor feelgoodoptreden
De inmiddels veel gemaakte vergelijking van Satellite Stories met bands als The Wombats, Vampire Weekend en Two Door Cinema Club is niet voor niets opvallend. In plaats van een Londense buitenwijk, komt Satellite Stories 'gewoon' uit Oulu, midden Finland. Sinds het uitkomen van debuutalbum 'Phrazes To Break The Ice' is de band veelgevraagd op allerhande Europese én Aziatische festivals.