Rockin’ Robbish heeft op zijn basdrum ‘The Kontainers From Planet Skip’ gecomponeerd en speelt vanmiddag eigen nummers en een paar covers. De Tilburger treedt op voor liefhebbers. Zo is half Tio Gringo er, kenners bij uitstek van crossovers tussen genres als blues, country, folkrock en trash. Robbish doet het echter helemaal alleen, hét kenmerk van de WanTwo Trash feesten en concerten in het algemeen: optredens van een- en tweemansbands. Dus klinkt zijn gitaarspel alsof twee gitaren aan het spelen zijn en bedient Rockin’ Robbish de basdrum en een snaredrum, één met zijn linker- en één met zijn rechterbeen. Hij laat het nergens tam of saai worden ook al zit er vaak veel herhaling in tekst en spel. Maar dat hoort ook een beetje bij het genre en de herhaling blijft boeien, van eigen werk als ‘Six Pack And A Bottle Of Rum’ tot een cover als ‘These Boots Are Made For Walkin’’ bijvoorbeeld. Een half uur is zo voorbij met Rockin’ Robbish. Daarna neemt dj Willem het over met rock’n roll en andere dansbare, tegen het genre aanleunende, muziek.

Scott H. Biram, The Dirty Old One Man Band, uit Austin, Texas doet een Europees toertje en werd met graagte gevraagd door OneTwo Trash. Enigszins comfortabel zit de Texaan ingebouwd tussen monitors, versterkers en zijn vier gitaren. Bier en later whiskey worden hem respectvol aangereikt. Zijn roadie filmt, net als een drietal fans. Vrij snel is duidelijk waarom. De man is de belichaming van de one man band en klinkt in zijn eentje écht als een band die country, hillbilly, punk, blues en metal combineert en vermengt. Een beetje nonchalant en onverstaanbaar pratend, maar o zo goed. De man is ook niet stuk te krijgen, in 2003 werd hij zwaar aangereden door een Amerikaanse truck en zat een maand later alweer in een rolstoel op te treden, met twee gebroken benen, voet en arm. Mezz Café is uitverkocht, dat wil zeggen: er paste nog volk bij maar het mocht niet. In ‘I Want My Mojo Back’ doet Biram zelf de tweede stem. Soms knallen de decibellen, soms gaat het gas ver terug zoals bij ‘Just Another River’ van zijn laatste plaat ‘Bad Ingredients’ uit 2011. Of het minutenlange ‘Victory Song’, dat juist door de herhaling alsmaar krachtiger wordt.

De opmerking over veul bier drinken en morgen weer “fucked up” naar je werk is wat clichématig rond 18:00 uur op zondag, maar blijkbaar veelbeproefd want de fans vreten het. En drinken nog een biertje. Omdat het zondag is, speelt hij nog een “religious song” een cover van Metallica’s ‘Am I Evil?’. Vlammende metal met een tegelijkertijd rammelend bluesgeluid en Birams groezelige stem. Vijf kwartier later is duidelijk dat WanTwo Trash wederom een bijzondere Dirty Old One Man Band heeft geprogrammeerd. “Rock’n roll ain’t pretty and neither is Scott H. Biram”  

Gezien: WanTwoTrash met Rockin’ Robbish, Scott H. Biram. Mezz Café, zondag 21 oktober 2012.