In tegenstelling tot het optreden in de Top-R is de band nu in volledige bezetting. Naast echtpaar Esther Lybeert en gitarist/zanger Maarten Flamand zijn bassist Mathias Moors, gitartis Bruno Meeus en drummer Michael Deleersnyder meegekomen uit Gent. Flamand wisselt zo ongeveer per nummer, en zelfs tijdens, van gitaar terwijl Lybeert gitaar, toetsen en soms een trommel bespeelt. Veel pedalen bij de gitaristen en de bassist. De drummer heeft een drum pad bij zich. Het maakt dat de band veel kanten op kan en dat ook doet. De pakkende meerstemmigheid is een even groot pluspunt. Muzikaal gaat het van diepe blues naar surf/blues, maar ook rustige pianonummers met diepgang die live steeds zwaarder worden en naar een heftig slot toewerken. Of het akoestische ‘Heroes’, “nee, niet van Bowie,” volgens Lybeert. Het valt haar op dat Nederlanders niet zo luidruchtig zijn als waar ze voor gewaarschuwd werden. Deze zondag misschien niet. “Jullie zijn al even rustig als het publiek in Den Haag.”

The Antler King klinkt dus ieder nummer een beetje anders dan ervoor, maar heeft door de zanger van Esther Lybeert ook herkenbaarheid. ‘Cold Red Circles’ begint rustig, haast als folk, en schiet door naar ruwe indie en ontaardt daarna heerlijk. We krijgen ‘Alone’, het Koffietijdliedje en ‘The Virgins’, een van de songs die de band live speelt bij vertoningen van de film ‘Send All Your Horses’. Een traag, donker lied met een vol geluid en veel effecten. En vooruit nog één, het laatste lied van de set dat begint met een egg shaker en meerstemmigheid en wordt, beginnend met een psychedelisch riff van Flamand, opgebouwd naar een grandioos slot wat doet denken aan dEUS van tegenwoordig.

De tweede toegift is wel heel noemenswaardig en laat zien dat de band indruk maakt vandaag. Esther Lybeert vraagt eerst of er ook Belgen zijn en legt dan uit dat slotlied ‘Roll Over’ opgedragen is aan Joke Schauvliege, de Vlaamse minister van Cultuur. “Want van Joke mogen we vanaf 2013 niet meer dan 100 decibel produceren en moet Maarten zijn solo’s schrappen en dat willen we niet he? Daarom nu speciaal voor Joke het stilste lied, zonder micro.” Wat volgt is een oorverdovend stil publiek dat luistert naar een prachtig lied waarbij Flamand de akoestische gitaar bespeelt en de zangeres zingt met haar ogen toe.

Na het optreden rest dan ook maar één vraag: wat deed The Antler King bij Koffietijd? Flamand: “Dat is onderdeel van de promotie geweest, we waren toch die dag in de buurt van Hilversum voor de opnames bij ‘Met Het Oog Op Morgen’ om te spelen voor de radio.’ Lybeert vult hem aan: “We wisten zelf ook niet zo goed wat we daar deden toen we er waren. Het ging over schaapjes en dat soort dingen. Dus hebben we iets akoestisch gedaan. Hier mocht het wel wat harder.” Inderdaad, The Antler King is een complete, interessante band die niet zou misstaan op Breda Barst of weer bij Ik Zie U Graag.

Gezien: The Antler King. Mezz Café, zondag 18 maart 2012.